Ule z obsługą boczną

ule szafkowe, ule z boczną obsługą – grupa uli nierozbieralnych i rozbieralnych, ze stałym dnem i powałą, z dostępem do wnętrza przez otwór w ścianie tylnej lub szczytowej (przyczółkowy), zamykany drzwiczkami lub zatworem. Właściwe dla obszaru niemieckojęzycznego, opracowane perfekcyjnie pod względem konstruktorskim, przede wszystkim jako ule pawilonowe, obecnie tam dominują, poza tym obszarem mniejsze znaczenie mają w Czechach, na Morawach, Słowacji i Słowenii, w Polsce zaprowadzane dawniej na Śląsku (ul Dzierżona), Małopolsce (ul Ciesielskiego, ul Czyńki) i Wielkopolsce (ul Krasickiego, ul Leciejewskiego, ul poznański) się nie przyjęły. Urządzenie ich wnętrza i sposób manipulowania ramkami są zdefiniowane miejscem usytuowania otworu drzwiowego w stosunku do wylotu i ustawieniu plastrów poprzecznym czy podłużnym, przede wszystkim znane są ule kondygnacyjne z tylną obsługą, ule książkowe oraz popularyzowane dawniej w Polsce ule obsługiwane z przyczółka. Niektórzy budowniczowie uli z górną obsługą umieszczają także otwór w bocznej ścianie, przede wszystkim dawniej (ul Dolinowskiego, ul Lewickiego), ale także współcześnie (okienko kontrolne w ulu wielkopolskim).