Ul przewiewny Kirsta

ul przewiewny Kirsta - opisana w 1837 przez G. Kirsta jedna z wielu znanych na terenie Niemiec adaptacji ula Nutta, odróżniająca się od oryginału przede wszystkim urządzeniem jego środkowej części gniazdowej, mianowicie jako miejsce dla gniazda wprowadzono tutaj kószkę walcowatą o średnicy i wysokości 32 cm, ustawiając ją na zmniejszonej do 10 cm wysokości skrzynce z wyciętym otworem w powale (bliskim średnicy kószki). Skrzynka ta spełniała rolę ciągu komunikacyjnego pomiędzy gniazdem i bocznymi skrzynkami magazynowymi, które miały po 30 cm wysokości. Kószkę natomiast od góry przykrywano denkiem z otworem wentylacyjnym.