Ul Ciesielskiego
m |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | '''ul Ciesielskiego''' - stojak szafkowy o rozwiązaniu konstrukcyjnym polegającym w zasadzie na zastosowaniu ramki do [[ul Dzierżona|ula Dzierżona]]. Skrzynka dostępna od zatworu umieszczonego równolegle do plastrów, z oczkiem na kant plastrów 25-30 cm poniżej powały w środku ściany, ramki 227x480 mm albo zawieszane na wąsach albo ustawiane na prożkach (przybitych do ściany), w liczbie od 10 do 16, przestrzeń pod ramkami 15,5 cm (nad ramkami 1,5 cm). Zmodyfikowany później przez dodanie tzw. dostawki (magazyn miodowy) od zatworu na 5-6 ramek gniazdowych, lub nadstawki, umieszczanej wewnątrz ula (zredukowano przestrzeń podramkową) albo nastawionej na ul, o półramce odwróconej 240x227 mm. Z wierzchu w powale otwór czworokątny lub okrągły służący do karmienia i wietrzenia. | + | '''ul Ciesielskiego''' - stojak szafkowy o rozwiązaniu konstrukcyjnym polegającym w zasadzie na zastosowaniu ramki do [[ul Dzierżona|ula Dzierżona]]. Skrzynka dostępna od zatworu umieszczonego równolegle do plastrów, z oczkiem na kant plastrów 25-30 cm poniżej powały w środku ściany, ramki 227x480 mm albo zawieszane na wąsach albo ustawiane na prożkach (przybitych do ściany), w liczbie od 10 do 16, przestrzeń pod ramkami 15,5 cm (nad ramkami 1,5 cm). Zmodyfikowany później przez dodanie tzw. dostawki (magazyn miodowy) od zatworu na 5-6 ramek gniazdowych, lub nadstawki, umieszczanej wewnątrz ula (zredukowano przestrzeń podramkową) albo nastawionej na ul, o półramce odwróconej 240x227 mm. Z wierzchu w powale otwór czworokątny lub okrągły służący do karmienia i wietrzenia. Ul konstrukcji [[Teofil Ciesielski|Teofila Ciesielskiego]], uznany jesienią 1875 przez Walne Zgromadzenie Galicyjskiego Towarzystwa Pszczelniczo-Ogrodniczego jako ul standardowy, zalecony do rozpowszechniania, nazwany [[ul Towarzystwa|„ulem Towarzystwa”]], przemianowany później na [[ul słowiański]] <ref name="p1"/>, a w końcu w 1925 na ul Ciesielskiego. W połowie XX w. spotykany sporadycznie w południowo-wschodniej Polsce. Znany także pod nazwami: ul małopolski, ul galicyjski. |
+ | |||
+ | == Przypisy == | ||
+ | <references> | ||
+ | <ref name="p1">Powód zmiany nazwy wyjaśnia przypis redakcyjny w artykule ''Ul Towarzystwa'' zamieszczonym w ''Bartniku Postępowym'' w 1883 (nr 21-22, s. 338): „(...) Nazwa ''ul Towarzystwa'' okazała się nie praktyczną, gdyż nie określa nic bliższego, a dodawać zawsze ul Towarzystwa Galicyjskiego jest za uciążliwem, dla tego proponujemy nazwę ''ul słowiański''.” Za wyborem tej nazwy stało też pragnienie by uli o tej konstrukcji masowo używali pszczelarze we wszystkich krajach słowiańskich, co jednak nie nastąpiło, konstrukcja ta nie rozpowszechniła się poza Galicją.</ref> | ||
+ | </references> | ||
{{DEFAULTSORT:ul Ciesielskiego}} | {{DEFAULTSORT:ul Ciesielskiego}} | ||
[[Category:Mieszkania pszczoły]] | [[Category:Mieszkania pszczoły]] | ||
[[Category:Konstrukcje uli|Ciesielskiego ul]] | [[Category:Konstrukcje uli|Ciesielskiego ul]] |
Wersja z 22:14, 19 sty 2015
ul Ciesielskiego - stojak szafkowy o rozwiązaniu konstrukcyjnym polegającym w zasadzie na zastosowaniu ramki do ula Dzierżona. Skrzynka dostępna od zatworu umieszczonego równolegle do plastrów, z oczkiem na kant plastrów 25-30 cm poniżej powały w środku ściany, ramki 227x480 mm albo zawieszane na wąsach albo ustawiane na prożkach (przybitych do ściany), w liczbie od 10 do 16, przestrzeń pod ramkami 15,5 cm (nad ramkami 1,5 cm). Zmodyfikowany później przez dodanie tzw. dostawki (magazyn miodowy) od zatworu na 5-6 ramek gniazdowych, lub nadstawki, umieszczanej wewnątrz ula (zredukowano przestrzeń podramkową) albo nastawionej na ul, o półramce odwróconej 240x227 mm. Z wierzchu w powale otwór czworokątny lub okrągły służący do karmienia i wietrzenia. Ul konstrukcji Teofila Ciesielskiego, uznany jesienią 1875 przez Walne Zgromadzenie Galicyjskiego Towarzystwa Pszczelniczo-Ogrodniczego jako ul standardowy, zalecony do rozpowszechniania, nazwany „ulem Towarzystwa”, przemianowany później na ul słowiański [1], a w końcu w 1925 na ul Ciesielskiego. W połowie XX w. spotykany sporadycznie w południowo-wschodniej Polsce. Znany także pod nazwami: ul małopolski, ul galicyjski.
Przypisy
- ↑ Powód zmiany nazwy wyjaśnia przypis redakcyjny w artykule Ul Towarzystwa zamieszczonym w Bartniku Postępowym w 1883 (nr 21-22, s. 338): „(...) Nazwa ul Towarzystwa okazała się nie praktyczną, gdyż nie określa nic bliższego, a dodawać zawsze ul Towarzystwa Galicyjskiego jest za uciążliwem, dla tego proponujemy nazwę ul słowiański.” Za wyborem tej nazwy stało też pragnienie by uli o tej konstrukcji masowo używali pszczelarze we wszystkich krajach słowiańskich, co jednak nie nastąpiło, konstrukcja ta nie rozpowszechniła się poza Galicją.