Poddawanie matki awaryjne

poddawanie matki awaryjne – zabieg, który dotyczy rodziny bezmatecznej, ale nie nosi cech wymiany matki. Bezmateczność wynika tutaj przede wszystkim ze zdarzeń losowych i może jawić się w pasiece jako większy problem po okresie zimowym oraz w porze masowego odmładzania pogłowia matek, gdy to część ich z puli poddawanych zostanie odrzucona (około 20%). Usprawnianie bezmatków wiosną przez natychmiastowe poddanie im matek, udaje się na ogół zadawalająco, w późniejszym zaś okresie sezonu – często zawodzi; a w ogóle z przedłużaniem się stanu bezmateczności rodziny, szansa akceptacji poddanej matki praktycznie obniża się do zera. Takiej rodzinie, jeżeli chcemy ją ratować, należy umożliwić wychowanie własnej matki, poddając jej plaster z czerwiem otwartym lub matecznik kryty bądź otwarty, a zatem matka powinna się tu urodzić, tu dojrzewać do unasiennienia, by wreszcie mogła podjąć czerwienie. Lecz ten powrót do normalności opłaca się pszczelarzowi wówczas, gdy uratowany bezmatek wkrótce stanie się rodziną produkcyjną, a przynajmniej osiągnie jej cechy przed nadejściem zimy; z tych to też powodów w wielu przypadkach mniejszym obciążeniem dla pasieki jest likwidowanie bezmatków przez łączenie niż usprawnianie ich za każdą cenę.