Poddawanie matecznika

poddawanie matecznika – sposób wymiany matki dawniej popularny, a i obecnie znaczący w tych pasiekach, w których wprawdzie nie prowadzi się znakowania matek i wymienia się je stale na nie unasiennione, ale realizuje się w jakimś wymiarze program selekcyjny (wybieranie czerwiu zarodowego) i korzysta z dobrodziejstwa rodziny wychowującej (skrócenie przerwy w wychowie czerwiu w rodzinach produkcyjnych). Zabieg najlepiej przeprowadzać wieczorem, w kilka godzin po odebraniu matki, zanim pszczoły przystąpią do zakładania mateczników ratunkowych. Według dawniejszych przepisów w rodzinie wychowującej matecznik na wygryzieniu wycina się wraz z trójkątnym kawałkiem woszczyny i wprawia się go w rodzinie osieroconej w plaster z czerwiem, znajdujący się w środkowej części gniazda, wycinając odpowiedni otwór w pobliżu bocznej beleczki. Aby matecznik nie wychylał się, przymocowuje się go szpilką lub gwoździkiem przetkniętym przez boczną beleczkę, koniec gwoździka powinien trawić ponad matecznikiem. Obecnie gdy dysponujemy oddzielnymi matecznikami w ramce hodowlanej, nie potrzeba do tego celu dziurawić plastra, można bowiem matecznik przymocować woskiem do maleńkiego klinika z cienkiej drewnianej listewki i wbić klinik w plaster, a uliczkę przy tej ramce poszerzyć o 3-4 mm. Generalnie ostrzega się przed zbytnim ochładzaniem mateczników, najlepiej przetrzymywać je pudełku wyłożonym watą, w położeniu jakie miały w ulu. W rodzinie bezmatecznej robotnice zawsze przyjmą matecznik.