Linia Lechitka
m |
m |
||
Linia 28: | Linia 28: | ||
| 60,3 | | 60,3 | ||
|} | |} | ||
+ | |||
+ | == Źródła == | ||
+ | Bornus L. (1961): Na czym polega opis linii hodowlanej pszczół?. ''Pszczelarstwo'' 12(3):1. [{{SERVER}}/archive/pub/pszczelarstwo/pszczelarstwo12-3_1.pdf PDF] | ||
{{DEFAULTSORT:linia Lechitka}} | {{DEFAULTSORT:linia Lechitka}} | ||
[[Category:Systematyka i hodowla pszczoły]] | [[Category:Systematyka i hodowla pszczoły]] | ||
[[Category:Linie hodowlane pszczoły w Polsce|Lechitka linia]] | [[Category:Linie hodowlane pszczoły w Polsce|Lechitka linia]] |
Wersja z 12:17, 9 wrz 2013
linia Lechitka - linia pszczoły środkowoeuropejskiej wywodząca się z lokalnej populacji na terenie Wielkopolski, przed 1939 wzbogacanej matkami linii Sklenar, a podczas okupacji niemieckiej - z linii Nigra; matka założycielka, wytypowana komisyjnie w 1947, pochodziła z pasieki A.Kaczmarka w Żabikowie, a według innej wersji - z pasieki L.Paluszkiewicza w Chodzieży; w obu przypadkach chodziło o hodowlę strefową związaną ze Stacją Hodowli Matek w Paczkowie, gdzie selekcję prowadził J.Szulc, a potem J.Kalinowski po przeniesieniu Stacji do Rudek k. Obornik Wielkopolskich i następnie przekazaniu jej dla ODR w Sielinku; kontrolę doboru sprawowano poprzez trutowiska w Paczkowie, później w Mokrzu, wreszcie wprowadzono sztuczne unasienianie matek; cechy pszczół: zdolne do szybkiego rozwoju, wykorzystują dobrze wczesne pożytki, wyróżniają się wydajnością, są łagodne, dobrze bronią się przed rabunkiem, ich ubarwienie szare, niezbyt jednak jednolite. Żywot linii sięgał lat siedemdziesiątych XX w.
Rok | Szerokość III i IV tergitu mm |
Szerokość IV tergitu mm |
Długość języczka mm |
Indeks kubitalny % |
---|---|---|---|---|
1962 | 4,75 | 6,07 | 62,3 | |
1970 | 2,345 | 6,155 | 61,6 | |
1974 | 2,323 | 6,035 | 60,3 |
Źródła
Bornus L. (1961): Na czym polega opis linii hodowlanej pszczół?. Pszczelarstwo 12(3):1. PDF