Linia Nigra

linia Nigra (mellifera Nigra, mellifica Nigra) Kramer, 1898 – populacja wyhodowana z występującej Szwajcarii i południowych Niemczech miejscowej odmiany alpejskiej pszczoły środkowoeuropejskiej, różniąca się nieco od jej form północnych (mniejsza, dłuższy języczek), ale prawdopodobnie przed podjęciem pracy hodowlanej nieco zmieszańcowana. Jest owocem świadomej i planowej selekcji i doboru, pierwszego w świecie pszczelarskim takiego przedsięwzięcia, które podjął w końcu XIX w. szwajcarski hodowca U. Kramer, wprowadzając szereg rozwiązań technicznych, akceptowanych w przyszłości powszechnie, jak m.in. pomysł na trutowiska, w tym konkretnym przypadku – wyspa na Jeziorze Bodeńskim; do doskonalenia genetycznego tej populacji dołączyli się później hodowcy niemieccy (Instytut Pszczelarski w Erlangen), stała się ona modna i do drugiej wojny światowej bardzo popularna w Europie środkowej, charakteryzowana jako czysta rasa Apis mellifica mellifica, trafiała sporadycznie także do polskich pasiek na zachodzie kraju (Wielkopolska), a w czasie okupacji niemieckiej również i na inne tereny; jest jednolicie ciemno ubarwiona (matki i robotnice), odznacza się dużą łagodnością i pracowitością, przy przeglądzie gniazd staje się jednak ruchliwa a pszczoły ściekają z plastrów; niezbyt skłonna do rojenia się (selekcja). Ma dość długi języczki – 6,48 mm (hodowli niemieckiej w Erlangen – 6,39 mm); ogólnie charakteryzuje się wysokimi wartościami użytkowymi; na terenie Szwajcarii jest jednak dość silnie zróżnicowana pod względem biologicznym (rozwój, rojenie się), co się wiąże trochę z uprawianiem hodowli w sposób masowy (w latach pięćdziesiątych w księgach hodowlanych figurowało około 100 linii).