Ule magazynowe skrzynkowe polskie

ule magazynowe skrzynkowe polskie - znane u nas w końcu XVIII w. ule składane budowane z tarcicy. Anonimowy autor podręcznika wydanego we Lwowie w 1800 (Pszczelnik doskonały ...) radzi zbijać je z heblowanych desek. Jego ul składał się z 3 do 5 skrzynek bez spodu i wierzchu, zbitych w kwadrat o średnicy 33 cm i wysokości 11,5 cm, ustawianych na dennicy jedna na drugiej. Wierzch każdej skrzyni był obity wokół listwą wystającą na zewnątrz około 1,5 cm, wewnątrz do przedniej i tylnej listwy przyrabiano ruszt przybijając gwoździkami 6 drewienek, każde około 2,5 cm szerokości. Wierzch ula przykrywano powałą zaopatrzoną w kawałek szkła. Otwór wylotowy w każdej skrzyni, zamykany zasuwką. Ule zalecano ustawiać w pszczelniku tj. pomieszczeniu składającym się z trzech ścian i zadaszenia.