Ul związkowy wiedeński

ul związkowy wiedeński (stojak) - pierwszy rodzimej konstrukcji ul rozbieralny na terenie Austrii, budowany po przyjęciu w 1863 przez wiedeńskich pszczelarzy ramki 238x210 mm tzw. związkowej wiedeńskiej, opartej na rozwiązaniach L. Hubera, rozpowszechniany później także jako ul (związkowy) austriacki stojak. Szafkowy, na zabudowę ciepłą, wewnątrz o wysokości 70 cm (ściśle 691 mm) i szerokości 25 cm, podzielony na 3 kondygnacje wrębami wyciętymi w ścianach na 6 mm głębokości, w dwóch dolnych kondygnacjach jako gniazdowych często znajduje zastosowanie ramka tzw. całkowita (238x426 mm). Głębokość korpusu ula otwartego wiąże się natomiast z liczbą ramek według naliczania: odstępy środków plastrów 35 mm, grubość zatworu tzw. okienka około 15 mm i odstęp poza okienkiem do drzwi 10 mm (10-plastrowa kondygnacja 375 mm).