Ul znormalizowany niemiecki 3-kondygacyjny

ul znormalizowany niemiecki 3-kondygacyjny - niegdyś najbardziej rozpowszechniona w Niemczech postać ula po podjęciu próby jego standaryzacji w 1880 na zjeździe pszczelarzy niemieckich i austrowęgierskich w Kolonii (ul znormalizowany niemiecki). Pierwotnie mieścił on w 3 kondygnacjach 36 ramek 223x185 mm, w celu zredukowania ich liczby wprowadzono do 2 dolnych kondygnacji jako części gniazdowej ramkę podwójną (tzw. całkowitą) 223x370 mm, pozostawiając urządzenie trzeciej górnej kondygnacji bez zmian jako część magazynową.