Ul Layensa

ul Layensa - skonstruowany przez G. Layensa w 1865 leżak na 20-26 ramek o wymiarach 33x41 cm, przystosowany do trzymania dwóch rodzin lub matki zapasowej (dwa wyloty na dole przedniej ściany, budowa zimna) oraz wstawiania nadstawki do produkcji miodu sekcyjnego, ściany przednia i tylna ocieplane, daszek płaski lub dwuspadowy, dennica odejmowana i niekiedy wystająca przed przednią ścianę na 10-12 cm jako deska wylotowa. Przestrzeń podramkowa 15-20 mm; dawniej szeroko rozpowszechniony w Europie zachodniej, znany także i na jej wschodzie (do pierwszej wojny światowej). W wersji z 1868 mieścił 20 ramek w zbitej gwoździami skrzyni z 25-milimetrowych desek, mierzącej wewnątrz 767x345 mm i wysokości 443 mm. Do ścian skrzyni z zewnątrz u góry i jej dołu przybijano poziomo listwy grubości 25 mm i szerokości 9 cm (góra) i 3 cm (dół), co wzmacniało korpus. Między tymi listwami na ścianach dłuższych, przedniej i tylnej, dawano słomiane maty jako ocieplenie, węższe boczne ściany - nieocieplane, gniazdo osłaniano wewnątrz ula zatworami i matami. W ścianie przedniej u dołu po jej bokach wyrabiano dwa wyloty, zamykane zasuwkami metalowymi, dennica ruchoma, daszek płaski na zawiasach. Ramki zawieszane w miejscach oznaczonych w felcach, wyciętych na szerokość 12,5 mm i głębokość 18 mm od wewnątrz w przedniej i tylniej ścianie, u dołu tych ścian urządzano rozdzielacze z drutu lub gwoździ, w które wchodziły końcówki bocznych beleczek ramki (ramka Layensa). Przestrzeń podramkowa 15 mm, odstęp ramek od ścian korpusu 7,5 mm. Uliczki od góry zamykane listewkami odstępnikowymi, których krawędzie wystawały 8 mm ponad powierzchnię górnych beleczek ramek i służyły jako oparcie na górne ocieplenie gniazda.