Ul Czyńki
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | '''ul Czyńki''' - budowany jako bliźniak, szafkowy, dwukondygnacyjny (gniazdo i magazyn miodowy), na [[ramka Ciesielskiego|ramkę Ciesielskiego]] 227x480 mm, mieszczący ich w jednej kondygnacji 18 | + | '''ul Czyńki''' - budowany jako bliźniak, szafkowy, dwukondygnacyjny (gniazdo i magazyn miodowy), na [[ramka Ciesielskiego|ramkę Ciesielskiego]] 227x480 mm, mieszczący ich w jednej kondygnacji 18 (dwie rodziny po dwie kondygnacje łącznie 72 ramki). Przegroda dzieląca ul równoległa do ścian wylotowych (zabudowa zimna), które są podwójne ocieplane. Każda kondygnacja dostępna z obu stron ula, zamykana zatworem (drzwiczkami), ramki umieszczone płaszczyzną do zatworu, znajdują oparcie końcami górnych beleczek w rowkach wyciętych w ścianie. Kondygnację dolną (gniazdo) od górnej oddziela pozioma przegroda tzw. rama rozdziałowa (grubość 5 cm) z wyciętymi przejściami dla pszczół, od góry ul ograniczony stałą powałą z otworami wentylacyjnymi zamykanymi zatworami, całość zaś ochrania daszek dwuspadowy. Wymiary zewnętrzne ula (bez daszka) 66x69 cm, wysokość 115 cm. Otwory wylotowe 200x15 mm umieszczone po środku przeciwległych boków ula, są wycięte pionowo w dennicy (grubość 7 cm) przy samej ścianie, rolę mostków spełnia klapka umocowana na zawiasach u spodu dennicy, podniesiona zamyka światło otworu. Ul ustawiany na palach, jego stałe wyposażenie: 4 maty boczne i 4 deski zatworowe (ścieśniacze) służące do dzielenia i regulowania pojemności części gniazdowej. Skonstruowany w 1906 przez [[Onufry Czyńka|Onufrego Czyńkę]] i upowszechniany wraz z technologią doglądu pszczół, nie znalazł szerszego zastosowania, obecnie rzadkość. |
− | (dwie rodziny po dwie kondygnacje łącznie 72 ramki). Przegroda dzieląca ul równoległa do ścian wylotowych (zabudowa zimna), które są podwójne ocieplane. Każda kondygnacja dostępna z obu stron ula, zamykana zatworem (drzwiczkami), ramki umieszczone płaszczyzną do zatworu, znajdują oparcie końcami górnych beleczek w rowkach wyciętych w ścianie. Kondygnację dolną (gniazdo) od górnej oddziela pozioma przegroda tzw. rama rozdziałowa (grubość 5 cm) z wyciętymi przejściami dla pszczół, od góry ul ograniczony stałą powałą z otworami wentylacyjnymi zamykanymi zatworami, całość zaś ochrania daszek dwuspadowy. Wymiary zewnętrzne ula (bez daszka) 66x69 cm, wysokość 115 cm. Otwory wylotowe 200x15 mm umieszczone po środku przeciwległych boków ula, są wycięte pionowo w dennicy (grubość 7 cm) przy samej ścianie, rolę mostków spełnia klapka umocowana na zawiasach u spodu dennicy, podniesiona zamyka światło otworu. Ul ustawiany na palach, jego | + | |
− | stałe wyposażenie: 4 maty boczne i 4 deski zatworowe (ścieśniacze) służące do dzielenia i regulowania pojemności części gniazdowej. Skonstruowany w 1906 przez [[Onufry Czyńka| | + | |
− | {{DEFAULTSORT:ul | + | == Źródła == |
+ | * Onufry M. Czyńka. ''Pszczelnictwo i racjonalność tegoż w nowym oświetleniu prawdy'', 1933, Warszawa, Skład główny Księgarni Rolniczej. (Praca dostępna w zasobach [http://dlibra.bg.uwm.edu.pl/dlibra Biblioteki Cyfrowej UWM], [http://dlibra.bg.uwm.edu.pl/dlibra/docmetadata?id=211 oai:dlibra.bg.uwm.edu.pl: 211]; na wklejce rysunki techniczne ula. [http://dlibra.bg.uwm.edu.pl/Content/211 DJVU]) | ||
+ | * Stiasny (1935): O ulu O. Czynki. ''Pszczelarz Polski i Ogród'' VI/XI(2):43-45. [{{SERVER}}/archive/pub/pszczpoliogrod/pszczpoliogrod1935-2_43-45.pdf PDF] | ||
+ | * Stiasny (1935): Uproszczenia w budowie ula O. Czynki. ''Pszczelarz Polski i Ogród'' VI/XI(9):262-263. [{{SERVER}}/archive/pub/pszczpoliogrod/pszczpoliogrod1935-9_257-263.pdf PDF] | ||
+ | |||
+ | {{DEFAULTSORT:ul Czynki}} | ||
[[Category:Mieszkania pszczoły]] | [[Category:Mieszkania pszczoły]] | ||
− | [[Category:Konstrukcje uli| | + | [[Category:Konstrukcje uli|Czynki ul]] |
Wersja z 20:16, 7 gru 2014
ul Czyńki - budowany jako bliźniak, szafkowy, dwukondygnacyjny (gniazdo i magazyn miodowy), na ramkę Ciesielskiego 227x480 mm, mieszczący ich w jednej kondygnacji 18 (dwie rodziny po dwie kondygnacje łącznie 72 ramki). Przegroda dzieląca ul równoległa do ścian wylotowych (zabudowa zimna), które są podwójne ocieplane. Każda kondygnacja dostępna z obu stron ula, zamykana zatworem (drzwiczkami), ramki umieszczone płaszczyzną do zatworu, znajdują oparcie końcami górnych beleczek w rowkach wyciętych w ścianie. Kondygnację dolną (gniazdo) od górnej oddziela pozioma przegroda tzw. rama rozdziałowa (grubość 5 cm) z wyciętymi przejściami dla pszczół, od góry ul ograniczony stałą powałą z otworami wentylacyjnymi zamykanymi zatworami, całość zaś ochrania daszek dwuspadowy. Wymiary zewnętrzne ula (bez daszka) 66x69 cm, wysokość 115 cm. Otwory wylotowe 200x15 mm umieszczone po środku przeciwległych boków ula, są wycięte pionowo w dennicy (grubość 7 cm) przy samej ścianie, rolę mostków spełnia klapka umocowana na zawiasach u spodu dennicy, podniesiona zamyka światło otworu. Ul ustawiany na palach, jego stałe wyposażenie: 4 maty boczne i 4 deski zatworowe (ścieśniacze) służące do dzielenia i regulowania pojemności części gniazdowej. Skonstruowany w 1906 przez Onufrego Czyńkę i upowszechniany wraz z technologią doglądu pszczół, nie znalazł szerszego zastosowania, obecnie rzadkość.
Źródła
- Onufry M. Czyńka. Pszczelnictwo i racjonalność tegoż w nowym oświetleniu prawdy, 1933, Warszawa, Skład główny Księgarni Rolniczej. (Praca dostępna w zasobach Biblioteki Cyfrowej UWM, oai:dlibra.bg.uwm.edu.pl: 211; na wklejce rysunki techniczne ula. DJVU)
- Stiasny (1935): O ulu O. Czynki. Pszczelarz Polski i Ogród VI/XI(2):43-45. PDF
- Stiasny (1935): Uproszczenia w budowie ula O. Czynki. Pszczelarz Polski i Ogród VI/XI(9):262-263. PDF