Pszczoły zimowe

pszczoły zimowe – w rodzinie pszczelej wzrosłe u schyłku lata robotnice o kwalifikacjach fizjologicznych, umożliwiających im przetrwanie zimy i podjęcie wiosną następnego roku wszelkich czynności ulowych; w przysposobieniu się do tego sprzyja im odciążenie od wychowu czerwiu i od przetwarzania syropu cukrowego w zimowy pokarm; bezczynność ulowa w okresie ich wzrostu i obfite odżywianie się z dodatkiem pokarmu białkowego powadzi do nagromadzenia w organizmie substancji odżywczych w postaci ciała tłuszczowego, z zachowaniem nie zrealizowanej gotowości podjęcia wychowu nowej generacji pszczół, spełnionej u progu następnego sezonu pasiecznego, gdy wystąpią w roli karmicielek pierwszych po zimie partii czerwiu; najwartościowsze z nich wzrastają w porze, gdy w rodzinie nie już czerwiu otwartego, ale utrzymuje się jeszcze pogoda jesienna na tyle ciepła, że mogą mieć miejsce obloty oczyszczające, według dat kalendarzowych środek tego przedziału czasowego wypada na przełomie sierpnia i września, co znajduje potwierdzenie we wskaźnikach śmiertelności pszczół: z wygryzionych przed 20 lipca zginęło ich w czasie zimy 61%, natomiast z wygryzionych w sierpniu – 18%, a z ostatnich dni sierpnia i początku września - 12%, zaś z końcem września i początku października – 30%.