Pszczoła wrzosowa

pszczoła wrzosowa, wrzosówka – rasa lokalna pszczoły miodnej właściwej, znana w literaturze pod nazwą Apis mellifera lehzeni Buttel-Reepen, 1906 (na trenie Północnych Niemiec i Holandii). Pierwotnie występowała w Wielkiej Brytanii i północnym wybrzeżu kontynentu od Atlantyku do Bałtyku, i w Skandynawii, niektórzy dopatrują się śladów jej ekspansji na południowym pobrzeżu Bałtyku aż po ujście Niemna. Głównym ośrodkiem utrzymywania tej pszczoły do niedawna jeszcze były wrzosowiska oldenburskie i dolnosaksońskie, gdzie prowadzono gospodarkę rojową i uprawiano na szeroką skalę handel rojami na dorocznych jarmarkach, o wydźwięku festynów ludowych, urządzanych także w Holandii. Obecnie jest tam ona silnie zmieszańcowana i wypierają ją pszczoły innych ras, głównie pszczoła kraińska. Ostatnie jej enklawy zachowały się w Norwegii w postaci populacji pszczoły miejscowej, zwanej tam brune - pszczoła z wrzosowisk, gdzie i obecnie można spotkać kószki lüneburskie jako jej mieszkania. Jest wybitnie rojliwa, dość agresywna, ciemno ubarwiona, duża, lecz z krótkim języczkiem.