Pszczoła włoska
(Utworzył nową stronę „'''pszczoła włoska ''Apis mellifera ligustica'' Spinola, 1808''' – podgatunek pszczoły miodnej występujący na Półwyspie Apenińskim i na S...”) |
m |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''pszczoła włoska ''Apis mellifera ligustica'' Spinola, 1808''' – podgatunek [[pszczoła miodna|pszczoły miodnej]] występujący na Półwyspie Apenińskim i na Sardynii. Na obszarze naturalnego występowania jest dość zróżnicowany, przede wszystkim pod względem ubarwienia: żółte paski mogą znajdować się na jednym do trzech tergitów odwłokowych robotnic. Języczek mają one długi (do 6,7 mm). Są łagodne, energiczne, pracowite, niezbyt rojliwe, ale skłonne do błądzenia i rabunku. Matki czerwią wydajnie i aż do zimy. Rodziny osiągają dużą siłę, są przystosowane do łagodnego klimatu i obfitych pożytków. Ze względu na gospodarcze zalety pszczoła ta została rozpowszechniona poza swoim naturalnym zasięgiem i jest obecnie utrzymywana w wielu krajach wszystkich kontynentów. Na ziemie polskie trafiła po raz pierwszy w 1835, sprowadzona przez [[Jan Dzierżon|J. Dzierżona]], który znacznie przyczynił się do jej światowej kariery (m.in. przez handel matkami). W okresie międzywojennym była u nas dość popularna. Parametry morfologiczne: szerokość III i IV tergitu 4,564 mm, długość języczka 6,432 mm, długość skrzydła przedniego 9,254 mm, indeks kubitalny 47,7. | '''pszczoła włoska ''Apis mellifera ligustica'' Spinola, 1808''' – podgatunek [[pszczoła miodna|pszczoły miodnej]] występujący na Półwyspie Apenińskim i na Sardynii. Na obszarze naturalnego występowania jest dość zróżnicowany, przede wszystkim pod względem ubarwienia: żółte paski mogą znajdować się na jednym do trzech tergitów odwłokowych robotnic. Języczek mają one długi (do 6,7 mm). Są łagodne, energiczne, pracowite, niezbyt rojliwe, ale skłonne do błądzenia i rabunku. Matki czerwią wydajnie i aż do zimy. Rodziny osiągają dużą siłę, są przystosowane do łagodnego klimatu i obfitych pożytków. Ze względu na gospodarcze zalety pszczoła ta została rozpowszechniona poza swoim naturalnym zasięgiem i jest obecnie utrzymywana w wielu krajach wszystkich kontynentów. Na ziemie polskie trafiła po raz pierwszy w 1835, sprowadzona przez [[Jan Dzierżon|J. Dzierżona]], który znacznie przyczynił się do jej światowej kariery (m.in. przez handel matkami). W okresie międzywojennym była u nas dość popularna. Parametry morfologiczne: szerokość III i IV tergitu 4,564 mm, długość języczka 6,432 mm, długość skrzydła przedniego 9,254 mm, indeks kubitalny 47,7. | ||
+ | {{DEFAULTSORT:pszczola wloska}} | ||
[[Category:Systematyka i hodowla pszczoły]] | [[Category:Systematyka i hodowla pszczoły]] | ||
[[Category:Rasy pszczoły miodnej|wloska pszczola]] | [[Category:Rasy pszczoły miodnej|wloska pszczola]] |
Aktualna wersja na dzień 13:29, 18 lut 2013
pszczoła włoska Apis mellifera ligustica Spinola, 1808 – podgatunek pszczoły miodnej występujący na Półwyspie Apenińskim i na Sardynii. Na obszarze naturalnego występowania jest dość zróżnicowany, przede wszystkim pod względem ubarwienia: żółte paski mogą znajdować się na jednym do trzech tergitów odwłokowych robotnic. Języczek mają one długi (do 6,7 mm). Są łagodne, energiczne, pracowite, niezbyt rojliwe, ale skłonne do błądzenia i rabunku. Matki czerwią wydajnie i aż do zimy. Rodziny osiągają dużą siłę, są przystosowane do łagodnego klimatu i obfitych pożytków. Ze względu na gospodarcze zalety pszczoła ta została rozpowszechniona poza swoim naturalnym zasięgiem i jest obecnie utrzymywana w wielu krajach wszystkich kontynentów. Na ziemie polskie trafiła po raz pierwszy w 1835, sprowadzona przez J. Dzierżona, który znacznie przyczynił się do jej światowej kariery (m.in. przez handel matkami). W okresie międzywojennym była u nas dość popularna. Parametry morfologiczne: szerokość III i IV tergitu 4,564 mm, długość języczka 6,432 mm, długość skrzydła przedniego 9,254 mm, indeks kubitalny 47,7.