Metoda Taranowa wychowu matek
metoda Taranowa wychowu matek - opracowana przez G.F.Taranowa technologia wychowu matek pszczelich na skalę przemysłową stosowana z powodzeniem w Krasnej Polanie (Rosja). Opiera się ona na wykorzystaniu jako jednostki produkcyjnej zestawu trzech rodzin pszczelich zajmujących wspólny ul, 36 ramkowy dadan leżak, podzielony wewnątrz dwoma przegrodami z możliwością odsłaniania wprawionej w nie kraty odgrodowej, z wylotami do każdego przedziału we frontowej ścianie. W jednej z tych rodzin, środkowej, zostaje podjęty po osieroceniu wychów larw matecznych w systemie ciągłym, a utrzymanie przez cały sezon hodowlany jej sprawności produkcyjnych służy sukcesywne przemieszczanie czerwiu i pszczoły z rodzin sąsiadujących, z wyliczeniem aby w przedziale środowym ula było zawsze 6 plastrów czerwiu i 4 ramki miodu i pyłku oraz miejsce na 2 ramki hodowlane, natomiast przepływ pszczoły jest nieskrępowany dzięki okienkom z kraty odgrodowej, które się otwiera po odebraniu matki i poddaniu pierwszej ramki hodowlanej z larwami matecznymi (pomiędzy plastry z przewagą czerwiu otwartego). Po 5 dniach poddaje się drugą ramkę ze świeżo przełożonymi 18-20 larwami, oddzielając ją 2 plastrami czerwiu od pierwszej, na której są już sklepione mateczniki. Mateczniki te odbiera się po upływie następnych 5 dni, kiedy nadchodzi termin poddania trzeciej już z kolei serii larw. Ten porządek utrzymuje się do końca sezonu hodowlanego, można jednak 5-cio dniowy cykl poddawania larw skrócić, praktycznie do 3 dni, ale wówczas kryte mateczniki należy przenosić do inkubatora lub innej pozbawionej matki rodziny.
