Linia Dobra

Aktualna wersja na dzień 21:39, 5 sie 2020

linia Dobra - linia pszczoły środkowoeuropejskiej z elementami genetycznych uwarunkowań pszczoły kraińskiej, jak scharakteryzowano genotyp matki założycielki, wytypowanej komisyjnie w 1947 w pasiece J. Czecha w Dobrej k.Limanowej w celu utworzenia linii odpowiadającej warunkom strefy krakowskiej (hodowla strefowa), w jej części na styku zasięgów naturalnych obu tych podgatunków; pasiekę hodowlaną urządzono w Rabie Wyżnej, potem zmieniano jej lokalizację, czemu towarzyszył kryzys w pracy hodowlanej, któremu zapobiegł skutecznie A.Chwałkowski (Bochnia, trutowisko w Puszczy Niepołomickiej), ostatecznie ośrodek sekcji tej linii trafił do Brzeznej (Nowy Sącz), gdzie funkcjonował wydajnie do połowy lat sześćdziesiątych; charakteryzowała się ona opóźnionym rozwojem wiosennym rodzin, które osiągały siłę średnią i dawały raczej średnie zbiory miodu, matki zarzucały czerwienie z końcem sierpnia; zimowanie bardzo dobre; pszczoły odznaczały się wybitną łagodnością oraz słabo wyrażoną skłonnością do rojenia się, nieskore do rabunku.

Reprodukcją tej linii interesowali się bardzo hodowcy ze Śląska Cieszyńskiego (linia Dobra B-52, linia Beskidka), zmierzając do ukształtowania jej na modłę pszczoły kraińskiej; obecnie obserwuje się nawrót do tych tradycji hodowlanych z zafascynowaniem rodzimą krainką (linia Dobra hodowli Kasztelewicza i Smotera).

Źródła

• Bornus L. (1961): Na czym polega opis linii hodowlanej pszczół?. Pszczelarstwo 12(3):1. PDF
• Mendrala St. (1948): Obserwacja pszczół Strefy Podgórskiej. Pasieka 1948 (3):65-67. PDF