Klateczka Lubienieckiego

klateczka Lubienieckiego – opisana przez J. Lubienieckiego klateczka do poddawania matek pszczelich, łatwa w wykonaniu w kombinacji drewna i drutu. Jej denko grubości 2-3 mm, i spojone z nim ścianki szczytowe grubości 12 mm, zostają przy użyciu piłki i dłutka wycięte z klocka drewna bukowego lub brzozowego o wymiarach 63 mm długości, 38 mm szerokości (ścianki szczytowe) i 13 mm grubości (wysokość – ścianki szczytowe), zaś osłonę od góry i jednego z boków stanowią pręciki z drutu hartowanego, których końce na około 6 mm zgięte są wbijane w wywiercone szydłem w drewnie otwory, w odstępach na tyle gęsto, aby pszczoły nie przełaziły. Druga ścianka boczna, wolna od zakratowania, jest zamykana zatyczką drewnianą, klinowato ściętą i z przodu z występem na około 6 mm, by można chwytać go palcami. W jedną z szczytowych ścianek wbija się maleńkie uszko z drutu do zawieszania.