Kłoda stojak
Z ApisWiki.PL
(Różnice między wersjami)
m |
m |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | '''kłoda stojak''' - najpospolitszy [[ule nierozbieralne|ul nierozbieralny]] znany u nas co najmniej od końca XV w., przetrwał sporadycznie do połowy XX w. Jest to odpiłowane względnie odrąbane powyżej i poniżej [[dzienia|dzieni]] [[drzewo bartne]] albo okrąglak długości 1,5-2,0 m z wyrobioną dzienią zwykle obszerniejszą niż w [[barć|barci]], wyposażony w [[dłużyca|dłużycę]] często dwuczęściową, czasami [[śniot]] i niekiedy [[oczko]] oraz [[siodełko]], przystosowany do bartniczego sposobu doglądu pszczół. Ustawiany pionowo bezpośrednio na ziemi, kamieniach, cegłach lub [[kładzie|kładziach]] albo na [[stojło|stojłach]], [[stanie|staniach]] i [[socha|sochach]], chroniony od zamakania z wierzchu przez przykrycie korą brzozową, słomą (sianem), [[ | + | '''kłoda stojak''' - najpospolitszy [[ule nierozbieralne|ul nierozbieralny]] znany u nas co najmniej od końca XV w., przetrwał sporadycznie do połowy XX w. Jest to odpiłowane względnie odrąbane powyżej i poniżej [[dzienia|dzieni]] [[drzewo bartne]] albo okrąglak długości 1,5-2,0 m z wyrobioną dzienią zwykle obszerniejszą niż w [[barć|barci]], wyposażony w [[dłużyca|dłużycę]] często dwuczęściową, czasami [[śniot]] i niekiedy [[oczko]] oraz [[siodełko]], przystosowany do bartniczego sposobu doglądu pszczół. Ustawiany pionowo bezpośrednio na ziemi, kamieniach, cegłach lub [[kładzie|kładziach]] albo na [[stojło|stojłach]], [[stanie|staniach]] i [[socha|sochach]], chroniony od zamakania z wierzchu przez przykrycie korą brzozową, słomą (sianem), [[krążki|krążkami]], deskami, przeciętymi okrąglakami, daszkami z gontów. |
{{DEFAULTSORT:kloda stojak}} | {{DEFAULTSORT:kloda stojak}} | ||
[[Category:Mieszkania pszczoły]] | [[Category:Mieszkania pszczoły]] | ||
[[Category:Konstrukcje uli|kloda stojak]] | [[Category:Konstrukcje uli|kloda stojak]] | ||
Aktualna wersja na dzień 19:28, 8 kwi 2013
kłoda stojak - najpospolitszy ul nierozbieralny znany u nas co najmniej od końca XV w., przetrwał sporadycznie do połowy XX w. Jest to odpiłowane względnie odrąbane powyżej i poniżej dzieni drzewo bartne albo okrąglak długości 1,5-2,0 m z wyrobioną dzienią zwykle obszerniejszą niż w barci, wyposażony w dłużycę często dwuczęściową, czasami śniot i niekiedy oczko oraz siodełko, przystosowany do bartniczego sposobu doglądu pszczół. Ustawiany pionowo bezpośrednio na ziemi, kamieniach, cegłach lub kładziach albo na stojłach, staniach i sochach, chroniony od zamakania z wierzchu przez przykrycie korą brzozową, słomą (sianem), krążkami, deskami, przeciętymi okrąglakami, daszkami z gontów.
