Jan Curyło

Z ApisWiki.PL
Wersja Wikiadmin (dyskusja | edycje) z dnia 22:25, 10 sty 2012
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

Jan Curyło

Jan Curyło (1907 - 1999) doktor nauk chemicznych, kierownik Zakładu Chemii Produktów Pszczelich Oddziału Pszczelnictwa Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa.

Biografia

Urodził się 7 lutego 1907 roku w Oleśnicy, pow. Dąbrowa Tarnowska. Studia rozpoczął na Wydziale Chemicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, a następnie kontynuował na Wydziale Chemicznym Politechniki Lwowskiej, które ukończył w 1938 roku. Stopień doktora uzyskał na Wydziale Chemii Spożywczej Politechniki Łódzkiej w 1961 roku na podstawie pracy Badanie enzymów i węglowodanów w miodach naturalnych i standaryzowanych. W latach 1937-39 pracował jako asystent w Zakładzie Chemii Nieorganicznej Politechniki Lwowskiej, a w latach 1939-40 jako kierownik produkcji w Państwowej Destylarni Żywicy w Garbarce. W 1940 roku został aresztowany pod zarzutem sabotażu i uwięziony w Radomiu, a następnie w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen k. Oranienburga. W grudniu 1941 roku został zwolniony z obozu i powrócił do kraju. Od listopada 1944 roku pełnił funkcję zastępcy kierownika laboratorium w Związku Pszczelarzy, a następnie w Instytucie Pszczelarstwa w Lublinie. Laboratorium to w 1951 roku weszło w skład Instytutu Sadownictwa. Pracując w Instytucie, wykładał technologię chemiczną na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym UMCS w Lublinie (1946-54), WSR w Lublinie (1954-56). W latach 1958-64 zatrudnił się na stałe jako wykładowca w WSR w Lublinie, a następnie wrócił do Instytutu i był aż do przejścia na emeryturę kierownikiem Zakładu Chemii Produktów Pszczelich. Zajmował się zagadnieniami chemii produktów pszczelich. Potrafił o tym mówić z pasją i przekonaniem. Był silną osobowością wnikliwą krytyczną w stosunku do siebie, ale i do innych. Chętnie pomagał młodszym pracownikom nauki. Był cenionym wykładowcą uczelni, szanowanym przez wszystkich, a szczególnie przez pszczelarzy. W życiu prywatnym był dowcipnym, sympatycznym, wręcz ujmującym człowiekiem, co nie przeszkadzało mu traktować życia w sposób pragmatyczny. Na emeryturze (1972-99) zamieszkał w Lublinie i zainteresował się filozofią. Zmarł w 1999 rokuj w Lublinie. Autor: kilkudziesięciu publikacji naukowych, popularnonaukowych i kilku rozdziałów w książkach (m.in. rozdział w podręczniku akademickim Hodowla pszczół dotyczący produktów pszczelich).

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia