Dokarmianie awaryjne wiosenne

dokarmianie awaryjne wiosenne – uzupełnianie zapasu pokarmowego węglowodanowego rodziny pszczelej po zimowli do poziomu żelaznego zapasu (5-7 kg), gdy zachodzi taka potrzeba z przyczyny skąpego zaopatrzenia jesiennego lub nadmiernego spożycia zimą; następuje zwykle po pierwszym przeglądzie wiosennym i jest realizowane poprzez podawania rodzinie pokarmu poszytego w plastrach, albo w postaci syropu czy pokarmu stałego; syrop o stężeniu 1,5:1 (cukier : woda), podaje się w 1-2 dawkach po około 2 l, najlepiej w podkarmiaczce bocznej, pod wieczór; z pokarmów stałych – dobrze służy ciasto cukrowo-drożdżowe, umieszczane z wierzchu gniazda, udostępniane pszczołom przez otwarte uliczki; po zabiegu gniazdo dobrze się ociepla, wylotki utrzymuje się zwężone (do 2-4 cm); te wymuszone okolicznością działania usuwają przede wszystkim barierę krępującą wychów czerwiu, a w skrajnych przypadkach chronią pszczoły przed zagłodzeniem.