Aleksander Hicner
m |
m (→Źródła) |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
== Źródła == | == Źródła == | ||
− | Nekrolog. Ś.p. Dr. Aleksander Hicner. ''Bartnik Postępowy'' 1925, 47(5)113. ( | + | Nekrolog. Ś.p. Dr. Aleksander Hicner. ''Bartnik Postępowy'' 1925, 47(5)113. (Czasopismo dostępne w zasobach cyfrowych Biblioteki Uniwersyteckiej UWM, oai:dlibra.bg.uwm.edu.pl:385. [http://dlibra.bg.uwm.edu.pl/Content/381 PDF]) |
{{DEFAULTSORT:Hicner Aleksander}} | {{DEFAULTSORT:Hicner Aleksander}} | ||
[[Category:Pszczelarze polscy]] | [[Category:Pszczelarze polscy]] |
Wersja z 20:40, 28 kwi 2014
Aleksander Teofil Hicner (1862-1925) – lekarz, w okresie międzywojennym piastował w Jaśle szereg funkcji związanych ze swoim zawodem. Był urzędowym lekarzem miejskim, naczelnym lekarzem Powiatowej Kasy Chorych, lekarzem kolejowym, dyrektorem Towarzystwa Zaliczkowego. Był również światłym pszczelarzem i długoletnim współpracownikiem Bartnika postępowego. Pszczelarstwem zajął się w dojrzałym wieku, wcześniej jedynie jako przyrodnik - jak to sam określił - kochał pszczółki. Pod wpływem tego uczucia około 1900 roku przestudiował Bartnictwo T. Ciesielskiego, zakupił 3 kłody z pszczołami, bo tylko takie były możliwe do nabycia, zbudował ul słowiański, i rozpoczął przygodę pasieczną. Potem zaczął poszukiwać lepszego ula, konstrukcji krajowej czy zagranicznej, rzetelnie sprawdzać ich zalety i wady. Upodobał sobie ule amerykańskie Dadanta-Blatta. Zmarł 9 lutego 1925 w Jaśle.
Pisma
Katalog Biblioteki Narodowej: Hicner Aleksander
Źródła
Nekrolog. Ś.p. Dr. Aleksander Hicner. Bartnik Postępowy 1925, 47(5)113. (Czasopismo dostępne w zasobach cyfrowych Biblioteki Uniwersyteckiej UWM, oai:dlibra.bg.uwm.edu.pl:385. PDF)