Zamknięty rejon hodowli
(Utworzył nową stronę „=== Zamknięty rejon hodowli === '''Zamknięty rejon hodowli''' - wydzielony zarządzeniem administracyjnym obszar, na którym populacja zwierząt gospodarskich okreś...”) |
m |
||
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | + | '''Zamknięty rejon hodowli''' - wydzielony zarządzeniem administracyjnym obszar, na którym populacja zwierząt gospodarskich określonego ekotypu zostaje izolowana genetycznie w obrębie gatunku; jest ona nośnikiem puli genów, które mają szczególne znaczenie dla celów hodowlanych; najlepiej gdy one reprodukowane drogą losowego kojarzenia osobników, z naruszaniem układu zrównoważonego jedynie poprzez mutację i selekcję naturalną; praktyka hodowlana raczej odbiega od tego ekologicznego modelu i dopuszcza selekcję sztuczną, nieraz silnie wyrażaną, ale na ogół z założenia w formie umiarkowanej, w przypadku pszczoły miodnej chyba nieuniknioną w polskich warunkach terenowych, z powodu równomiernego rozmieszczenia pasiek i specyfiki doboru rodziców do kojarzenia naturalnego, z braku naturalnych przestrzeni izolacyjnych bariery genetyczne trzeba zatem tworzyć sztuczne, stosując manipulacje reprodukcyjne, gdyż loty godowe matek i trutni układają się płynnie w terenie, naruszając granice chronionego genetycznie obszaru; niezależnie od rodzaju rozwiązania technicznego jest to sposób na chronienie i przechowywanie genów, którym grozi rozproszenie i zatrata w wyniku działalności gospodarczej obliczonej na doraźne cele produkcyjne, co się szczególnie łączy z [[system hodowli zamknięty|systemem hodowli zamkniętym]]. | |
| − | + | [[Category:Systematyka i hodowla pszczoły]] | |
Aktualna wersja na dzień 20:42, 24 paź 2012
Zamknięty rejon hodowli - wydzielony zarządzeniem administracyjnym obszar, na którym populacja zwierząt gospodarskich określonego ekotypu zostaje izolowana genetycznie w obrębie gatunku; jest ona nośnikiem puli genów, które mają szczególne znaczenie dla celów hodowlanych; najlepiej gdy one reprodukowane drogą losowego kojarzenia osobników, z naruszaniem układu zrównoważonego jedynie poprzez mutację i selekcję naturalną; praktyka hodowlana raczej odbiega od tego ekologicznego modelu i dopuszcza selekcję sztuczną, nieraz silnie wyrażaną, ale na ogół z założenia w formie umiarkowanej, w przypadku pszczoły miodnej chyba nieuniknioną w polskich warunkach terenowych, z powodu równomiernego rozmieszczenia pasiek i specyfiki doboru rodziców do kojarzenia naturalnego, z braku naturalnych przestrzeni izolacyjnych bariery genetyczne trzeba zatem tworzyć sztuczne, stosując manipulacje reprodukcyjne, gdyż loty godowe matek i trutni układają się płynnie w terenie, naruszając granice chronionego genetycznie obszaru; niezależnie od rodzaju rozwiązania technicznego jest to sposób na chronienie i przechowywanie genów, którym grozi rozproszenie i zatrata w wyniku działalności gospodarczej obliczonej na doraźne cele produkcyjne, co się szczególnie łączy z systemem hodowli zamkniętym.
