Wiktor Widera
m (→Biografia) |
m (→Biografia) |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
== Biografia == | == Biografia == | ||
| − | Urodził się w Czechowicach na Górnym Śląsku jako syn nauczyciela. Po ukończeniu seminarium nauczycielskiego i służbie w armii niemieckiej na froncie pod Verdun i Gorlicami, uwieńczonej w 1916 inwalidztwem, osiadł na wsi z posadą nauczyciela, w Jerzykowie od 1917. Od dziada (koło Kluczborka) i ojca przejął skłonności pasieczne, spełnieniu ich i rozwinięciu sprzyjało inwalidztwo i praca na wsi. Już w 1917 założył pasiekę, rozbudowywał ją, ponosił porażki, zaczynał prawie od początku bogatszy w doświadczenia pasieczne. Dużo czytał książek i czasopism o treści pszczelarskiej, nabywaną w ten sposób wiedzę teoretyczną weryfikował w praktycznym jej stosowaniu. Przyszło mu pszczelarzyć w okolicy niezbyt zasobnej w pożytki, więc uwagę skierował na doskonalenie technologii pasiecznej, w tym urządzenie uli. Sprawdzał rozmaite ich systemy w swojej pasiece, urzekły go rozwiązania wzrosłe na amerykańskim gruncie, co nie korespondowało z nawykami pszczelarzy wielkopolskich, gospodarujących w dostępnych z boku ulach szafkowych proweniencji niemieckiej. W 1926 powstał jednak ten ul obmyślany od 1921, a jego prototyp ([[ul wielkopolski nadstawkowy]]) doskonały w formie, oceniony pozytywnie na pszczelarskiej wystawie poznańskiej w 1926 przyjął się dobrze i w 1954 posłużył za model znanego powszechnie [[ul wielkopolski|ula wielkopolskiego]]. Twórca ula tego sytemu zyskał duże uznanie w pszczelarskich kręgach Wielkopolski i krajowych. Udzielał się społecznie, od 1925 jako sekretarz a od 1936 prezes Wielkopolskiego Związku Pszczelarzy. Dużo publikował, od kwietnia 1927 do marca 1931 pełnił obowiązki redaktora ''Bartnika Wielkopolskiego''. Ponadto kierował szkołą powszechną w Jerzykowie i prowadził swoją 150-pniową pasiekę. W 1938 został odznaczony srebrnym Krzyżem Zasługi. Wybuch wojny w 1939 zakłócił ten czynny pszczelarski żywot, tu się jednak urywają nasze wiarygodne źródła informacji. | + | Urodził się w Czechowicach na Górnym Śląsku jako syn nauczyciela. Po ukończeniu seminarium nauczycielskiego i służbie w armii niemieckiej na froncie pod Verdun i Gorlicami, uwieńczonej w 1916 inwalidztwem, osiadł na wsi z posadą nauczyciela, w Jerzykowie od 1917. Od dziada (koło Kluczborka) i ojca przejął skłonności pasieczne, spełnieniu ich i rozwinięciu sprzyjało inwalidztwo i praca na wsi. Już w 1917 założył pasiekę, rozbudowywał ją, ponosił porażki, zaczynał prawie od początku bogatszy w doświadczenia pasieczne. Dużo czytał książek i czasopism o treści pszczelarskiej, nabywaną w ten sposób wiedzę teoretyczną weryfikował w praktycznym jej stosowaniu. Przyszło mu pszczelarzyć w okolicy niezbyt zasobnej w pożytki, więc uwagę skierował na doskonalenie technologii pasiecznej, w tym urządzenie uli. Sprawdzał rozmaite ich systemy w swojej pasiece, urzekły go rozwiązania wzrosłe na amerykańskim gruncie, co nie korespondowało z nawykami pszczelarzy wielkopolskich, gospodarujących w dostępnych z boku ulach szafkowych proweniencji niemieckiej. W 1926 powstał jednak ten ul obmyślany od 1921, a jego prototyp ([[ul wielkopolski nadstawkowy]]) doskonały w formie, oceniony pozytywnie na pszczelarskiej wystawie poznańskiej w 1926 przyjął się dobrze i w 1954 posłużył za model znanego powszechnie [[ul wielkopolski|ula wielkopolskiego]]. Twórca ula tego sytemu zyskał duże uznanie w pszczelarskich kręgach Wielkopolski i krajowych. Udzielał się społecznie, od 1925 jako sekretarz a od 1936 prezes Wielkopolskiego Związku Pszczelarzy. Dużo publikował, od kwietnia 1927 do marca 1931 oraz ponownie od listopada 1934 pełnił obowiązki redaktora ''Bartnika Wielkopolskiego''. Ponadto kierował szkołą powszechną w Jerzykowie i prowadził swoją 150-pniową pasiekę. W 1938 został odznaczony srebrnym Krzyżem Zasługi. Wybuch wojny w 1939 zakłócił ten czynny pszczelarski żywot, tu się jednak urywają nasze wiarygodne źródła informacji. |
== Źródła == | == Źródła == | ||
Wersja z 21:42, 21 lut 2015
Wiktor Widera (1895-?) nauczyciel wiejski i pszczelarz gruntownie obeznany z tą profesją, konstruktor ula wielkopolskiego.
Biografia
Urodził się w Czechowicach na Górnym Śląsku jako syn nauczyciela. Po ukończeniu seminarium nauczycielskiego i służbie w armii niemieckiej na froncie pod Verdun i Gorlicami, uwieńczonej w 1916 inwalidztwem, osiadł na wsi z posadą nauczyciela, w Jerzykowie od 1917. Od dziada (koło Kluczborka) i ojca przejął skłonności pasieczne, spełnieniu ich i rozwinięciu sprzyjało inwalidztwo i praca na wsi. Już w 1917 założył pasiekę, rozbudowywał ją, ponosił porażki, zaczynał prawie od początku bogatszy w doświadczenia pasieczne. Dużo czytał książek i czasopism o treści pszczelarskiej, nabywaną w ten sposób wiedzę teoretyczną weryfikował w praktycznym jej stosowaniu. Przyszło mu pszczelarzyć w okolicy niezbyt zasobnej w pożytki, więc uwagę skierował na doskonalenie technologii pasiecznej, w tym urządzenie uli. Sprawdzał rozmaite ich systemy w swojej pasiece, urzekły go rozwiązania wzrosłe na amerykańskim gruncie, co nie korespondowało z nawykami pszczelarzy wielkopolskich, gospodarujących w dostępnych z boku ulach szafkowych proweniencji niemieckiej. W 1926 powstał jednak ten ul obmyślany od 1921, a jego prototyp (ul wielkopolski nadstawkowy) doskonały w formie, oceniony pozytywnie na pszczelarskiej wystawie poznańskiej w 1926 przyjął się dobrze i w 1954 posłużył za model znanego powszechnie ula wielkopolskiego. Twórca ula tego sytemu zyskał duże uznanie w pszczelarskich kręgach Wielkopolski i krajowych. Udzielał się społecznie, od 1925 jako sekretarz a od 1936 prezes Wielkopolskiego Związku Pszczelarzy. Dużo publikował, od kwietnia 1927 do marca 1931 oraz ponownie od listopada 1934 pełnił obowiązki redaktora Bartnika Wielkopolskiego. Ponadto kierował szkołą powszechną w Jerzykowie i prowadził swoją 150-pniową pasiekę. W 1938 został odznaczony srebrnym Krzyżem Zasługi. Wybuch wojny w 1939 zakłócił ten czynny pszczelarski żywot, tu się jednak urywają nasze wiarygodne źródła informacji.
Źródła
- Życiorysy i opisy pasiek wybitniejszych pszczelarzy polskich. Wiktor Widera. W: Pamiętnik Wszechsłowiańskiego Zjazdu Pszczelniczego i Wystawy Pszczelniczej w Poznaniu 46-47. VIII 1929 R., ss. 29-30. Druk wydany jako numer specjalny miesięcznika Pszczelnictwo Polskie 1929, V (8). PDF
- Kostrzewski Zygmunt Działalność organizacji pszczelarskich w Wielkopolsce. PWRiL, Poznań 1987.
