Ul wielkopolski

Z ApisWiki.PL
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
m
m
Linia 1: Linia 1:
'''ul wielkopolski''', '''ul Widery''' - z powodzeniem popularyzowany po drugiej wojnie światowej ul oparty na prototypie skonstruowanym przez [[Wiktor Widera|W. Widerę]] ([[ul wielkopolski nadstawkowy]]), m.in. jako [[ul wielkopolski ujednolicony]]. W komplet wersji z 1954 zalecanej przez Ministerstwo Rolnictwa wchodzą: dwa korpusy budowane na planie kwadratu (wewnątrz 375x375 mm i wysokości 270 mm), po 10 ramek o wymiarach 36x26 cm, gniazdowy i nadstawkowy z wylotem zapasowym (74x8 mm) u dołu przedniej ściany, oraz półnadstawka na półramki 36x13 cm, odejmowana dennica, wszystko ocieplane (grubość ścian 70 mm, dennicy 65 mm), płaski daszek, podstawka, ramki typu uproszczonego, z beleczek o przekroju 25x10 mm zbijane gwoździkami, także zatwór gniazdowy, mata boczna, krata odgrodowa. Otwór wylotowy: szpara wysokości 17 mm, jaka powstaje z przodu na całej szerokości po ustawieniu korpusu gniazdowego na dennicy, w razie potrzeby zwężana wkładką letnią lub zimową. Niektóre regionalne mutacje tej wersji mają okienko kontrolne (drzwiczki) w tylnej ścianie korpusu gniazdowego, służące m.in. do wstawiania ramki pracy i specjalnej podkarmiaczki. Obecnie obowiązująca Norma Polska z 1992 określa budowę tego ula: dwa korpusy o wszystkich ścianach ocieplanych i w jednym wylot zapasowy, ewentualnie nadstawka na półramki, o ścianach jak w przypadku korpusów, dennica ruchoma ocieplana, daszek płaski, a jego wyposażenie: 20 ramek 36x26 cm [[ramka Hoffmanna|typu Hoffmanna]], wkładka wylotowa, zatwór, płyta ocieplająca, mostek wylotowy, 20 beleczek odstępnikowych.
+
'''ul wielkopolski''', '''ul Widery''' - z powodzeniem popularyzowany po drugiej wojnie światowej ul oparty na prototypie skonstruowanym przez [[Wiktor Widera|W. Widerę]] ([[ul wielkopolski nadstawkowy]]), m.in. jako [[ul wielkopolski ujednolicony]]. W komplet wersji z 1954 zalecanej przez Ministerstwo Rolnictwa wchodzą: dwa korpusy budowane na planie kwadratu (wewnątrz 375x375 mm i wysokości 270 mm), po 10 ramek o wymiarach 36x26 cm, gniazdowy i nadstawkowy z wylotem zapasowym (74x8 mm) u dołu przedniej ściany, oraz półnadstawka na półramki 36x13 cm, odejmowana dennica, wszystko ocieplane (grubość ścian 70 mm, dennicy 65 mm), płaski daszek, podstawka, ramki typu uproszczonego, z beleczek o przekroju 25x10 mm zbijane gwoździkami, także zatwór gniazdowy, mata boczna, krata odgrodowa. Otwór wylotowy: szpara wysokości 17 mm, jaka powstaje z przodu na całej szerokości po ustawieniu korpusu gniazdowego na dennicy, w razie potrzeby zwężana wkładką letnią lub zimową. Niektóre regionalne mutacje tej wersji mają okienko kontrolne (drzwiczki) w tylnej ścianie korpusu gniazdowego, służące m.in. do wstawiania ramki pracy i specjalnej podkarmiaczki. [[Norma na ule|Norma Polska na ule]] z 1992 określa budowę tego ula: dwa korpusy o wszystkich ścianach ocieplanych i w jednym wylot zapasowy, ewentualnie nadstawka na półramki, o ścianach jak w przypadku korpusów, dennica ruchoma ocieplana, daszek płaski, a jego wyposażenie: 20 ramek 36x26 cm [[ramka Hoffmanna|typu Hoffmanna]], wkładka wylotowa, zatwór, płyta ocieplająca, mostek wylotowy, 20 beleczek odstępnikowych.
  
 
<br>
 
<br>

Wersja z 12:20, 4 sty 2015

ul wielkopolski, ul Widery - z powodzeniem popularyzowany po drugiej wojnie światowej ul oparty na prototypie skonstruowanym przez W. Widerę (ul wielkopolski nadstawkowy), m.in. jako ul wielkopolski ujednolicony. W komplet wersji z 1954 zalecanej przez Ministerstwo Rolnictwa wchodzą: dwa korpusy budowane na planie kwadratu (wewnątrz 375x375 mm i wysokości 270 mm), po 10 ramek o wymiarach 36x26 cm, gniazdowy i nadstawkowy z wylotem zapasowym (74x8 mm) u dołu przedniej ściany, oraz półnadstawka na półramki 36x13 cm, odejmowana dennica, wszystko ocieplane (grubość ścian 70 mm, dennicy 65 mm), płaski daszek, podstawka, ramki typu uproszczonego, z beleczek o przekroju 25x10 mm zbijane gwoździkami, także zatwór gniazdowy, mata boczna, krata odgrodowa. Otwór wylotowy: szpara wysokości 17 mm, jaka powstaje z przodu na całej szerokości po ustawieniu korpusu gniazdowego na dennicy, w razie potrzeby zwężana wkładką letnią lub zimową. Niektóre regionalne mutacje tej wersji mają okienko kontrolne (drzwiczki) w tylnej ścianie korpusu gniazdowego, służące m.in. do wstawiania ramki pracy i specjalnej podkarmiaczki. Norma Polska na ule z 1992 określa budowę tego ula: dwa korpusy o wszystkich ścianach ocieplanych i w jednym wylot zapasowy, ewentualnie nadstawka na półramki, o ścianach jak w przypadku korpusów, dennica ruchoma ocieplana, daszek płaski, a jego wyposażenie: 20 ramek 36x26 cm typu Hoffmanna, wkładka wylotowa, zatwór, płyta ocieplająca, mostek wylotowy, 20 beleczek odstępnikowych.


Ul wielkopolski
Ul wielkopolski (Wg Demianowicz A. (1954))



Źródła

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia