Ul półkłodowy nadstawkowy
Z ApisWiki.PL
(Różnice między wersjami)
(Utworzył nową stronę „'''ul półkłodowy nadstawkowy''' - przerobiona na ul ramowy lub snozowy część dolna lub górna (nogi lub głowa) przeciętej w połowie kłody. Jej wnętrze przyst...”) |
m |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''ul półkłodowy nadstawkowy''' - przerobiona na ul ramowy lub snozowy część dolna lub górna (nogi lub głowa) przeciętej w połowie kłody. Jej wnętrze przystosowano do zawieszania ramek gniazdowych, zwykle 8-9 systemu warszawskiego, lub snozów, z boku zamykano zatworem oszklonym i zatworem zewnętrznym, nad gniazdem umieszczano nadstawkę skrzynkową zewnętrzną, przykrywano wiekiem i daszkiem. Wyloty robiono lejkowate, z boku (budowa zimna), jeden u góry, drugi u spodu oraz w nadstawce. Rozwiązanie zalecane w początkach 20 stulecia na Wileńszczyźnie. | '''ul półkłodowy nadstawkowy''' - przerobiona na ul ramowy lub snozowy część dolna lub górna (nogi lub głowa) przeciętej w połowie kłody. Jej wnętrze przystosowano do zawieszania ramek gniazdowych, zwykle 8-9 systemu warszawskiego, lub snozów, z boku zamykano zatworem oszklonym i zatworem zewnętrznym, nad gniazdem umieszczano nadstawkę skrzynkową zewnętrzną, przykrywano wiekiem i daszkiem. Wyloty robiono lejkowate, z boku (budowa zimna), jeden u góry, drugi u spodu oraz w nadstawce. Rozwiązanie zalecane w początkach 20 stulecia na Wileńszczyźnie. | ||
| − | {{DEFAULTSORT:ul | + | {{DEFAULTSORT:ul polklodowynadstawkowy}} |
[[Category:Mieszkania pszczoły]] | [[Category:Mieszkania pszczoły]] | ||
| − | [[Category:Konstrukcje uli| | + | [[Category:Konstrukcje uli|nadstawkowypolklodowy ul]] |
Wersja z 14:07, 30 lis 2012
ul półkłodowy nadstawkowy - przerobiona na ul ramowy lub snozowy część dolna lub górna (nogi lub głowa) przeciętej w połowie kłody. Jej wnętrze przystosowano do zawieszania ramek gniazdowych, zwykle 8-9 systemu warszawskiego, lub snozów, z boku zamykano zatworem oszklonym i zatworem zewnętrznym, nad gniazdem umieszczano nadstawkę skrzynkową zewnętrzną, przykrywano wiekiem i daszkiem. Wyloty robiono lejkowate, z boku (budowa zimna), jeden u góry, drugi u spodu oraz w nadstawce. Rozwiązanie zalecane w początkach 20 stulecia na Wileńszczyźnie.
