Ul amerykański Disa
m |
m |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''ul amerykański Disa''' - adaptowany na początku lat dwudziestych [[ul Langstrotha-Roota]] przez J. Schaittera, używającego pseudonimu Dis. Zbudowany na planie kwadratu (wewnątrz o boku 444 mm) składa się z odejmowanej dennicy z wylotem, korpusu gniazdowego (wysokości 310 mm), nadstawki (142 mm), powałki i daszka. Wyrabiano wersję jednościenną do ustawiania w pawilonach (daszek płaski) oraz wersję na toczek - o ścianach ocieplanych podwójnych drewnianych lub pojedynczych futrowanych słomą czy oplatanych wikliną; ramka gniazdowa (w korpusie 11 ramek + 2 zatwory) o wymiarach wewnętrznych 410x229 mm, bez wąsów, jej listewka górna i boczne mają 25 mm szerokości i 9 mm oraz 8 mm grubości, dolna natomiast w przekroju poprzecznym kwadratowa 12 mm. Do zawieszania służy listewka (414x25x10 mm) przymocowana klamerkami do górnej beleczki ramki, albo też przypinane sztyfcikami do bocznych beleczek specjalne klocki (długości 9-10 cm) zaopatrzone w wąsy z blachy. Dzięki swoim wymiarom i konstrukcji spełniają one także rolę odstępników pomiędzy plastrami (35 mm) i ścianą (9 mm) oraz pozwalają na podnoszenie bądź opuszczanie ramek gniazdowych w stosunku do ramek nadstawkowych. | '''ul amerykański Disa''' - adaptowany na początku lat dwudziestych [[ul Langstrotha-Roota]] przez J. Schaittera, używającego pseudonimu Dis. Zbudowany na planie kwadratu (wewnątrz o boku 444 mm) składa się z odejmowanej dennicy z wylotem, korpusu gniazdowego (wysokości 310 mm), nadstawki (142 mm), powałki i daszka. Wyrabiano wersję jednościenną do ustawiania w pawilonach (daszek płaski) oraz wersję na toczek - o ścianach ocieplanych podwójnych drewnianych lub pojedynczych futrowanych słomą czy oplatanych wikliną; ramka gniazdowa (w korpusie 11 ramek + 2 zatwory) o wymiarach wewnętrznych 410x229 mm, bez wąsów, jej listewka górna i boczne mają 25 mm szerokości i 9 mm oraz 8 mm grubości, dolna natomiast w przekroju poprzecznym kwadratowa 12 mm. Do zawieszania służy listewka (414x25x10 mm) przymocowana klamerkami do górnej beleczki ramki, albo też przypinane sztyfcikami do bocznych beleczek specjalne klocki (długości 9-10 cm) zaopatrzone w wąsy z blachy. Dzięki swoim wymiarom i konstrukcji spełniają one także rolę odstępników pomiędzy plastrami (35 mm) i ścianą (9 mm) oraz pozwalają na podnoszenie bądź opuszczanie ramek gniazdowych w stosunku do ramek nadstawkowych. | ||
| − | {{DEFAULTSORT:ul | + | {{DEFAULTSORT:ul amerykanskiDisa}} |
[[Category:Mieszkania pszczoły]] | [[Category:Mieszkania pszczoły]] | ||
| − | [[Category:Konstrukcje uli| | + | [[Category:Konstrukcje uli|amerykanskiDisa ul]] |
Wersja z 12:27, 28 gru 2012
ul amerykański Disa - adaptowany na początku lat dwudziestych ul Langstrotha-Roota przez J. Schaittera, używającego pseudonimu Dis. Zbudowany na planie kwadratu (wewnątrz o boku 444 mm) składa się z odejmowanej dennicy z wylotem, korpusu gniazdowego (wysokości 310 mm), nadstawki (142 mm), powałki i daszka. Wyrabiano wersję jednościenną do ustawiania w pawilonach (daszek płaski) oraz wersję na toczek - o ścianach ocieplanych podwójnych drewnianych lub pojedynczych futrowanych słomą czy oplatanych wikliną; ramka gniazdowa (w korpusie 11 ramek + 2 zatwory) o wymiarach wewnętrznych 410x229 mm, bez wąsów, jej listewka górna i boczne mają 25 mm szerokości i 9 mm oraz 8 mm grubości, dolna natomiast w przekroju poprzecznym kwadratowa 12 mm. Do zawieszania służy listewka (414x25x10 mm) przymocowana klamerkami do górnej beleczki ramki, albo też przypinane sztyfcikami do bocznych beleczek specjalne klocki (długości 9-10 cm) zaopatrzone w wąsy z blachy. Dzięki swoim wymiarom i konstrukcji spełniają one także rolę odstępników pomiędzy plastrami (35 mm) i ścianą (9 mm) oraz pozwalają na podnoszenie bądź opuszczanie ramek gniazdowych w stosunku do ramek nadstawkowych.
