Ul Hasanowa

ul Hasanowa – leżak dwukorpusowy na ramkę Dadanta-Blatta 435x300 mm urządzony w latach pięćdziesiątych XX wieku przez azerbejdżańskiego pszczelarza J. Hasanowa na okoliczność bardzo obfitych i długotrwałych pożytków (pożytek główny 40-45 dni), przystosowany do gospodarki z matkami pomocniczymi. Każdy z korpusów mieści 30 ramek, dolny korpus podzielony głuchymi przegrodami na trzy komory, środkowa – 14 plastrów dla rodziny podstawowej i dwie skrajne po 8 plastrów dla matek pomocnic, wyloty przy podłodze po obu stronach ula (1 i 2). Górny korpus bez przegród, z otworem wylotowym górnym. Daszek dwuspadowy, odejmowany. Metoda gospodarki: 1. stan wyjściowy: rodzina podstawowa w środkowej komorze, 2. gdy pszczoły zapełnią całą komorę, rodzinę dzieli się na dwie i obsadza w skrajnych komorach po 7 plastrów, przy czym ul odwraca się o 180º; czynności te łączy się z wychowem i wymianą matek, 3. po około 10 dniach uszczuplając te dwie rodziny formuje się trzecią rodzinę w środkowej komorze, 4. gdy cały korpus jest pełen pszczół, co zwykle zbiega się z głównym pożytkiem, nastawia się drugi korpus, przenosząc tu część plastrów z dolnego, środkowa komora pozostaje otwarta, skrajne przykrywa się kratą odgrodową, 5. pszczoły z czerwienia 3 matek gromadzą miód w nadstawkowym korpusie, w warunkach Azerbejdżanu 200-300 kg.