Ul Dzierżona
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''ul Dzierżona''', '''dzierżon''' - szeroko znany w Europie pierwszy [[ul rozbieralny]] (1838), w którym zastosowano manipulowanie plastrami gniazdowymi i miodowymi przytwierdzonymi od góry do [[snozy|snozów]]. Jest protoplastą rodziny [[ule szfkowe|uli szafkowych]] o plastrach równoległych do drzwiczek: rozwiązanie najczęściej stosowane obecnie w pawilonach. Budowany w różnych wersjach, podstawowa postać: szafa z drzwiczkami, wewnątrz na bocznych ścianach pierwotnie listwy później wcięcia na kilku poziomach (4-5), przeznaczane do wsuwania snozów z początkami lub plastrami, w razie potrzeby rodzina zajmuje coraz to dalsze poziomy (zalecano: odstępy między wcięciami około 15 cm, wysokość plastrów do 30 cm, szerokość około 25, 16 plastrów w jednej kondygnacji). Plastry na snozach po odcięciu od ścian bocznych ula można wysuwać, przenosić i powtórnie wkładać, odstępy między nimi utrzymywano odpowiednio wyrabiając snozy albo wbijając gwoździki (szerokość snoza 23 mm, z odstępnikami 35 mm). Z czasem naśladowcy konstruktora wprowadzili ramki wzorem [[August von Berlepsch|A. Berlepscha]] ([[ramka Berlepscha]]), on sam uczynił to dopiero w 1906. | '''ul Dzierżona''', '''dzierżon''' - szeroko znany w Europie pierwszy [[ul rozbieralny]] (1838), w którym zastosowano manipulowanie plastrami gniazdowymi i miodowymi przytwierdzonymi od góry do [[snozy|snozów]]. Jest protoplastą rodziny [[ule szfkowe|uli szafkowych]] o plastrach równoległych do drzwiczek: rozwiązanie najczęściej stosowane obecnie w pawilonach. Budowany w różnych wersjach, podstawowa postać: szafa z drzwiczkami, wewnątrz na bocznych ścianach pierwotnie listwy później wcięcia na kilku poziomach (4-5), przeznaczane do wsuwania snozów z początkami lub plastrami, w razie potrzeby rodzina zajmuje coraz to dalsze poziomy (zalecano: odstępy między wcięciami około 15 cm, wysokość plastrów do 30 cm, szerokość około 25, 16 plastrów w jednej kondygnacji). Plastry na snozach po odcięciu od ścian bocznych ula można wysuwać, przenosić i powtórnie wkładać, odstępy między nimi utrzymywano odpowiednio wyrabiając snozy albo wbijając gwoździki (szerokość snoza 23 mm, z odstępnikami 35 mm). Z czasem naśladowcy konstruktora wprowadzili ramki wzorem [[August von Berlepsch|A. Berlepscha]] ([[ramka Berlepscha]]), on sam uczynił to dopiero w 1906. | ||
| − | {{DEFAULTSORT:ul | + | {{DEFAULTSORT:ul Dzierzona}} |
[[Category:Mieszkania pszczoły]] | [[Category:Mieszkania pszczoły]] | ||
| − | [[Category:Konstrukcje uli| | + | [[Category:Konstrukcje uli|Dzierzona ul]] |
Wersja z 11:21, 28 lis 2012
ul Dzierżona, dzierżon - szeroko znany w Europie pierwszy ul rozbieralny (1838), w którym zastosowano manipulowanie plastrami gniazdowymi i miodowymi przytwierdzonymi od góry do snozów. Jest protoplastą rodziny uli szafkowych o plastrach równoległych do drzwiczek: rozwiązanie najczęściej stosowane obecnie w pawilonach. Budowany w różnych wersjach, podstawowa postać: szafa z drzwiczkami, wewnątrz na bocznych ścianach pierwotnie listwy później wcięcia na kilku poziomach (4-5), przeznaczane do wsuwania snozów z początkami lub plastrami, w razie potrzeby rodzina zajmuje coraz to dalsze poziomy (zalecano: odstępy między wcięciami około 15 cm, wysokość plastrów do 30 cm, szerokość około 25, 16 plastrów w jednej kondygnacji). Plastry na snozach po odcięciu od ścian bocznych ula można wysuwać, przenosić i powtórnie wkładać, odstępy między nimi utrzymywano odpowiednio wyrabiając snozy albo wbijając gwoździki (szerokość snoza 23 mm, z odstępnikami 35 mm). Z czasem naśladowcy konstruktora wprowadzili ramki wzorem A. Berlepscha (ramka Berlepscha), on sam uczynił to dopiero w 1906.
