Ul Dadanta-Blatta Rodziny Kolejowej
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''ul Dadanta-Blatta Rodziny Kolejowej''', '''ul dadan Rodziny Kolejowej''' - najelegantszy z uli w Polsce międzywojennej, wywodzi się z rozwiązań [[Michaił Dernow|M. Dernowa]] i [[Ksawery Szalkiewicz|K. Szalkiewicza]] ([[ul Dadanta-Blatta Dernowa]]), zatwierdzony jako Standard R.K. 1936 przez Zarząd Główny Rodziny Kolejowej dla użytku członków tego 250-tysięcznego stowarzyszenia. Jest to 12-ramowy ul nadstawkowy o wymiarach ramki gniazdowej 435x300 mm i nadstawkowej 435x145 mm. Przednia i tylna ściana skrzyni gniazdowej - podwójna, boczne - pojedyncze, dno pojedyncze ruchome wystające jako mostek z klapą na zawiasach, stojak do ustawiania ula oryginalny. Powałka z desek oraz ramowa poduszka z otworem do podkarmiania, daszek teleskopowy dwuspadowy z zasiatkowanymi otworami wentylacyjnymi. W komplet wchodzą 2 [[nadstawka zewnętrzna|nadstawki zewnętrzne]] o ścianach pojedynczych, mieszczące po 12 lub po 9 pogrubionych plastrów. | '''ul Dadanta-Blatta Rodziny Kolejowej''', '''ul dadan Rodziny Kolejowej''' - najelegantszy z uli w Polsce międzywojennej, wywodzi się z rozwiązań [[Michaił Dernow|M. Dernowa]] i [[Ksawery Szalkiewicz|K. Szalkiewicza]] ([[ul Dadanta-Blatta Dernowa]]), zatwierdzony jako Standard R.K. 1936 przez Zarząd Główny Rodziny Kolejowej dla użytku członków tego 250-tysięcznego stowarzyszenia. Jest to 12-ramowy ul nadstawkowy o wymiarach ramki gniazdowej 435x300 mm i nadstawkowej 435x145 mm. Przednia i tylna ściana skrzyni gniazdowej - podwójna, boczne - pojedyncze, dno pojedyncze ruchome wystające jako mostek z klapą na zawiasach, stojak do ustawiania ula oryginalny. Powałka z desek oraz ramowa poduszka z otworem do podkarmiania, daszek teleskopowy dwuspadowy z zasiatkowanymi otworami wentylacyjnymi. W komplet wchodzą 2 [[nadstawka zewnętrzna|nadstawki zewnętrzne]] o ścianach pojedynczych, mieszczące po 12 lub po 9 pogrubionych plastrów. | ||
| + | |||
| + | == Źródła == | ||
| + | * Antoni Demianowicz ''Pszczoły ich życie i hodowla'', Nakład III, Warszawa, 1936, ss. 136-142. [{{SERVER}}/archive/mp/ul_dadanta-blatta_rodziny_kolejowej/Demianowicz-1936_136-142.pdf PDF] | ||
{{DEFAULTSORT:ul DadantaBlattaRodzinyKolejowej}} | {{DEFAULTSORT:ul DadantaBlattaRodzinyKolejowej}} | ||
[[Category:Mieszkania pszczoły]] | [[Category:Mieszkania pszczoły]] | ||
[[Category:Konstrukcje uli|DadantaBlattaRodzinyKolejowej ul]] | [[Category:Konstrukcje uli|DadantaBlattaRodzinyKolejowej ul]] | ||
Wersja z 20:16, 2 lis 2015
ul Dadanta-Blatta Rodziny Kolejowej, ul dadan Rodziny Kolejowej - najelegantszy z uli w Polsce międzywojennej, wywodzi się z rozwiązań M. Dernowa i K. Szalkiewicza (ul Dadanta-Blatta Dernowa), zatwierdzony jako Standard R.K. 1936 przez Zarząd Główny Rodziny Kolejowej dla użytku członków tego 250-tysięcznego stowarzyszenia. Jest to 12-ramowy ul nadstawkowy o wymiarach ramki gniazdowej 435x300 mm i nadstawkowej 435x145 mm. Przednia i tylna ściana skrzyni gniazdowej - podwójna, boczne - pojedyncze, dno pojedyncze ruchome wystające jako mostek z klapą na zawiasach, stojak do ustawiania ula oryginalny. Powałka z desek oraz ramowa poduszka z otworem do podkarmiania, daszek teleskopowy dwuspadowy z zasiatkowanymi otworami wentylacyjnymi. W komplet wchodzą 2 nadstawki zewnętrzne o ścianach pojedynczych, mieszczące po 12 lub po 9 pogrubionych plastrów.
Źródła
- Antoni Demianowicz Pszczoły ich życie i hodowla, Nakład III, Warszawa, 1936, ss. 136-142. PDF
