Ul Apostoliego
m |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
== Źródła == | == Źródła == | ||
| − | * Gągola: Opis ula systemu Apostoly'ego. ''Bartnik Postępowy'', 1935, 57(10):260-261. (Czasopismo dostępne w zasobach [http:// | + | * Gągola: Opis ula systemu Apostoly'ego. ''Bartnik Postępowy'', 1935, 57(10):260-261. (Czasopismo dostępne w zasobach [http://wmbc.olsztyn.pl/dlibra Warmińsko-Mazurskiej Biblioteki Cyfrowej], oai:wmbc.olsztyn.pl:3181, [http://wmbc.olsztyn.pl/Content/3181/cz_24_1935_nr10.pdf PDF]) |
{{DEFAULTSORT:ul Apostoliego}} | {{DEFAULTSORT:ul Apostoliego}} | ||
[[Category:Mieszkania pszczoły]] | [[Category:Mieszkania pszczoły]] | ||
[[Category:Konstrukcje uli|Apostoliego ul]] | [[Category:Konstrukcje uli|Apostoliego ul]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:17, 7 lis 2018
ul Apostoliego - wynaleziony we Francji w początkach lat trzydziestych XX w. ul o ścianach bocznych zwężonych u dołu, stosownie do trapezoidalnego kształtu ramek, które w nim zastosowano. Ich wymiary: szerokość u góry 420 mm, u dołu 210 mm, wysokość 349,5 mm (długość bocznych beleczek 365 mm). Pochyłe ściany boczne oraz wykorzystanie spadzistej dwuczęściowej dennicy (w przekroju trójkąt) rozwiązują usuwanie odpadków z ula w sposób samoczynny bez udziału pszczół, dlatego określa się ten ul także jako automatyczny lub potocznie automatic. Jego polską wersję opracował w okresie międzywojennym Ignacy Schaitter (Kraków): 12 ramek trapezoidalnych w korpusie gniazdowym, 11 (plastry pogrubione) półramek dadanowskich w nadstawce wewnętrznej. Ściany ocieplane, światło wylotu na szerokość ula regulowane zasuwką; daszek płaski.
Źródła
- Gągola: Opis ula systemu Apostoly'ego. Bartnik Postępowy, 1935, 57(10):260-261. (Czasopismo dostępne w zasobach Warmińsko-Mazurskiej Biblioteki Cyfrowej, oai:wmbc.olsztyn.pl:3181, PDF)
