Stojak zatworowy
Z ApisWiki.PL
(Różnice między wersjami)
(Utworzył nową stronę „'''stojak zatworowy''' ('''klocowy''') - ul nierozbieralny wyrabiany z kloców wypróchniałych drzew (lipa, olsza, osika, sosna) lub dłubany um...”) |
m |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | '''stojak zatworowy''' ('''klocowy''') - [[ule nierozbieralne|ul nierozbieralny]] wyrabiany z kloców wypróchniałych drzew (lipa, olsza, osika, sosna) lub dłubany umyślnie, w głowie z odejmowanym zagłówkiem (miejsce przytwierdzania plastrów), stąd także jego nazwa: '''główczak'''. W spodzie dno nieruchome samorodne lub wpasowane i wtedy nazywany bywa '''denczakiem''', zatwór przy samym dnie, jako jedyny dostęp do wnętrza, [[oko|oczko]] z [[oczkas|oczkasem]] lub [[ławeczka|ławeczką]] powyżej zatworu po jego lewej lub prawej stronie. Dawniej rozpowszechniony na Podolu, najwięcej w okolicach zalesionych. | + | '''stojak zatworowy''' ('''klocowy''') - [[ule nierozbieralne|ul nierozbieralny]] wyrabiany z kloców wypróchniałych drzew (lipa, olsza, osika, sosna) lub dłubany umyślnie, w głowie z odejmowanym zagłówkiem (miejsce przytwierdzania plastrów), stąd także jego nazwa: '''główczak'''. W spodzie dno nieruchome samorodne lub wpasowane i wtedy nazywany bywa '''denczakiem''', zatwór przy samym dnie, jako jedyny dostęp do wnętrza, [[oko|oczko]] z [[oczkas|oczkasem]] lub [[ławeczka|ławeczką]] powyżej zatworu po jego lewej lub prawej stronie. Dawniej rozpowszechniony na Podolu, najwięcej w okolicach zalesionych (por. [[ul zatworowy podolski]]). |
{{DEFAULTSORT:stojakzatworowy}} | {{DEFAULTSORT:stojakzatworowy}} | ||
[[Category:Mieszkania pszczoły]] | [[Category:Mieszkania pszczoły]] | ||
[[Category:Konstrukcje uli]] | [[Category:Konstrukcje uli]] | ||
Aktualna wersja na dzień 09:16, 17 lip 2013
stojak zatworowy (klocowy) - ul nierozbieralny wyrabiany z kloców wypróchniałych drzew (lipa, olsza, osika, sosna) lub dłubany umyślnie, w głowie z odejmowanym zagłówkiem (miejsce przytwierdzania plastrów), stąd także jego nazwa: główczak. W spodzie dno nieruchome samorodne lub wpasowane i wtedy nazywany bywa denczakiem, zatwór przy samym dnie, jako jedyny dostęp do wnętrza, oczko z oczkasem lub ławeczką powyżej zatworu po jego lewej lub prawej stronie. Dawniej rozpowszechniony na Podolu, najwięcej w okolicach zalesionych (por. ul zatworowy podolski).
