Stanisław Brzósko
Linia 6: | Linia 6: | ||
== Biografia == | == Biografia == | ||
+ | Urodził się 10 czerwca 1874 w Zamołdyczach | ||
+ | |||
Ukończył szkołę średnią w [[Chełm]]ie, po czym odbył praktyki ogrodnicze i pszczelarskie. W [[1901]] przyjął stanowisko nauczyciela ogrodnictwa i pszczelnictwa w Szkole Rolniczej w [[Pszczelin|Pszczelinie]], gdzie pracował 10 lat. W latach [[1904]]-[[1905]] był dyrektorem tejże szkoły. W latach [[1911]]-[[1918]] gospodarował na dzierżawnym folwarku. W [[1918]] kupił kilkadziesiąt hektarów ziemi w [[Łomianki|Łomiankach]] pod [[Warszawa|Warszawą]], gdzie przeniósł swoją pasiekę i założył szkółkę drzew owocowych o nazwie ''Pszczółki''. W latach [[1920]]-[[1925]] prowadził referat pszczelniczy w Ministerstwie Rolnictwa. W latach [[1930]]-[[1939]] był wykładowcą w Szkole Pomologicznej w Warszawie. | Ukończył szkołę średnią w [[Chełm]]ie, po czym odbył praktyki ogrodnicze i pszczelarskie. W [[1901]] przyjął stanowisko nauczyciela ogrodnictwa i pszczelnictwa w Szkole Rolniczej w [[Pszczelin|Pszczelinie]], gdzie pracował 10 lat. W latach [[1904]]-[[1905]] był dyrektorem tejże szkoły. W latach [[1911]]-[[1918]] gospodarował na dzierżawnym folwarku. W [[1918]] kupił kilkadziesiąt hektarów ziemi w [[Łomianki|Łomiankach]] pod [[Warszawa|Warszawą]], gdzie przeniósł swoją pasiekę i założył szkółkę drzew owocowych o nazwie ''Pszczółki''. W latach [[1920]]-[[1925]] prowadził referat pszczelniczy w Ministerstwie Rolnictwa. W latach [[1930]]-[[1939]] był wykładowcą w Szkole Pomologicznej w Warszawie. | ||
Linia 11: | Linia 13: | ||
Z żoną Czesławą Brzósko (1877–1960) z domu Tyszka miał córki: [[Jadwiga Guderska|Jadwigę Guderską]] (1906–1982), Halinę Brzósko (1907–1984) i Stanisławę Wilkanowicz (1905–1963). | Z żoną Czesławą Brzósko (1877–1960) z domu Tyszka miał córki: [[Jadwiga Guderska|Jadwigę Guderską]] (1906–1982), Halinę Brzósko (1907–1984) i Stanisławę Wilkanowicz (1905–1963). | ||
+ | |||
+ | Zmarł 12 lipca 1963 w Łomiankach | ||
Pochowany został na cmentarzu parafialnym w [[Kiełpin (województwo mazowieckie)|Kiełpinie]]. | Pochowany został na cmentarzu parafialnym w [[Kiełpin (województwo mazowieckie)|Kiełpinie]]. |
Wersja z 02:24, 4 gru 2011
Stanisław Brzósko (1874-1963) pszczelarz, nauczyciel, działacz społeczny, bratanek powstańca stycznioweg ks. Stanisława Brzóski.
(ur. 10 czerwca 1874 w Zamołdyczach, zm. 12 lipca 1963 w Łomiankach)
Spis treści |
Biografia
Urodził się 10 czerwca 1874 w Zamołdyczach
Ukończył szkołę średnią w Chełmie, po czym odbył praktyki ogrodnicze i pszczelarskie. W 1901 przyjął stanowisko nauczyciela ogrodnictwa i pszczelnictwa w Szkole Rolniczej w Pszczelinie, gdzie pracował 10 lat. W latach 1904-1905 był dyrektorem tejże szkoły. W latach 1911-1918 gospodarował na dzierżawnym folwarku. W 1918 kupił kilkadziesiąt hektarów ziemi w Łomiankach pod Warszawą, gdzie przeniósł swoją pasiekę i założył szkółkę drzew owocowych o nazwie Pszczółki. W latach 1920-1925 prowadził referat pszczelniczy w Ministerstwie Rolnictwa. W latach 1930-1939 był wykładowcą w Szkole Pomologicznej w Warszawie.
W latach 1925-1927 sprawował funkcję prezesa Wszechsłowiańskiego Związku Pszczelarzy. Przez 15 lat redagował czasopisma pszczelarskie. Wydawał też książki, które cieszyły się ogromną popularnością, zwłaszcza w środowisku wiejskim.
Z żoną Czesławą Brzósko (1877–1960) z domu Tyszka miał córki: Jadwigę Guderską (1906–1982), Halinę Brzósko (1907–1984) i Stanisławę Wilkanowicz (1905–1963).
Zmarł 12 lipca 1963 w Łomiankach
Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Kiełpinie.
Publikacje
- Praktyczne pszczelnictwo
- Zgnilec u pszczół, jego leczenie i zapobieganie
- Gospodarka w ulach nadstawkowych
- Pasieka w ogródku miłośnika
- Jak założyć i prowadzić pasiekę
Przypisy