Pal Örösi
(Utworzył nową stronę „'''Pal Zoltan Örösi''' (1904-1986) - świetny naukowiec i pszczelarz praktyczny, pedagog i niezrównany popularyzator wiedzy pszczelarskiej, twórca oryginalnej metod...”) |
m |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | '''Pal Zoltan Örösi''' (1904-1986) - świetny naukowiec i pszczelarz praktyczny, pedagog i niezrównany popularyzator wiedzy pszczelarskiej, twórca oryginalnej metody wychowu matek pszczelich. Urodził się w 1904. Studiował w Monachium, a w latach 1933-1934 i 1936-1938 pracował jako asystent A.Borcherta w Instytucie Biologii w Berlinie, publikując w tym czasie wiele rozpraw naukowych. Od 1942 został kierownikiem Zakładu Pszczelarstwa w węgierskim Instytucie Zootechniki w Gödölö. Swoją działalnością naukową na tym stanowisku, transformowaną na język praktyki, w czym był mistrzem, zaważył na rozwoju pszczelarstwa węgierskiego, dobrze znanego w Europie. Skromny, minimalizujący potrzeby osobiste, żył wyłącznie sprawami naukowymi. Zasłynął szczególnie badaniami z zakresu biologii rodziny pszczelej - głównym wątkiem jego pracy naukowej, ale nie jedynym. Między innymi zajmował się biologią i systematyką wszolinki pszczelej ''Braula coeca'', gromadząc okazy z różnych krajów i kontynentów. Dla praktyki bezpośrednio opracował oryginalną metodę wychowu matek pszczelich z jaja, opartą na pomysłowym sprzęcie hodowlanym, od sztancy do wycinania dna komórki z jajem do ulika weselnego. Był świetnym pedagogiem, potrafił trudne kwestie wyłożyć przejrzyście i zrozumiale, a przede wszystkim zajmująco, ilustrując nieraz dowcipnymi przykładami, czy to w słowie mówionym czy pisanym. Dowodem na to jest jego książka o pszczelarstwie ''Méhek között'', świetnie opracowana, pełna swoistych ilustracji, wydana w 1962. Prawie przez 40 lat redagował węgierski miesięcznik pszczelarski ''Méhészet''. Zmarł 3 kwietnia 1986. | + | '''Pal Zoltan Örösi''' (1904-1986) - świetny naukowiec i pszczelarz praktyczny, pedagog i niezrównany popularyzator wiedzy pszczelarskiej, twórca oryginalnej metody wychowu matek pszczelich ([[Metoda Örösiego wychowu matek|metoda Örösiego]]). Urodził się w 1904. Studiował w Monachium, a w latach 1933-1934 i 1936-1938 pracował jako asystent A.Borcherta w Instytucie Biologii w Berlinie, publikując w tym czasie wiele rozpraw naukowych. Od 1942 został kierownikiem Zakładu Pszczelarstwa w węgierskim Instytucie Zootechniki w Gödölö. Swoją działalnością naukową na tym stanowisku, transformowaną na język praktyki, w czym był mistrzem, zaważył na rozwoju pszczelarstwa węgierskiego, dobrze znanego w Europie. Skromny, minimalizujący potrzeby osobiste, żył wyłącznie sprawami naukowymi. Zasłynął szczególnie badaniami z zakresu biologii rodziny pszczelej - głównym wątkiem jego pracy naukowej, ale nie jedynym. Między innymi zajmował się biologią i systematyką wszolinki pszczelej ''Braula coeca'', gromadząc okazy z różnych krajów i kontynentów. Dla praktyki bezpośrednio opracował oryginalną metodę wychowu matek pszczelich z jaja, opartą na pomysłowym sprzęcie hodowlanym, od sztancy do wycinania dna komórki z jajem do ulika weselnego. Był świetnym pedagogiem, potrafił trudne kwestie wyłożyć przejrzyście i zrozumiale, a przede wszystkim zajmująco, ilustrując nieraz dowcipnymi przykładami, czy to w słowie mówionym czy pisanym. Dowodem na to jest jego książka o pszczelarstwie ''Méhek között'', świetnie opracowana, pełna swoistych ilustracji, wydana w 1962. Prawie przez 40 lat redagował węgierski miesięcznik pszczelarski ''Méhészet''. Zmarł 3 kwietnia 1986. |
{{DEFAULTSORT:Orosi Pal}} | {{DEFAULTSORT:Orosi Pal}} | ||
[[Category:Pszczelarze zagraniczni]] | [[Category:Pszczelarze zagraniczni]] |
Wersja z 10:52, 26 lut 2013
Pal Zoltan Örösi (1904-1986) - świetny naukowiec i pszczelarz praktyczny, pedagog i niezrównany popularyzator wiedzy pszczelarskiej, twórca oryginalnej metody wychowu matek pszczelich (metoda Örösiego). Urodził się w 1904. Studiował w Monachium, a w latach 1933-1934 i 1936-1938 pracował jako asystent A.Borcherta w Instytucie Biologii w Berlinie, publikując w tym czasie wiele rozpraw naukowych. Od 1942 został kierownikiem Zakładu Pszczelarstwa w węgierskim Instytucie Zootechniki w Gödölö. Swoją działalnością naukową na tym stanowisku, transformowaną na język praktyki, w czym był mistrzem, zaważył na rozwoju pszczelarstwa węgierskiego, dobrze znanego w Europie. Skromny, minimalizujący potrzeby osobiste, żył wyłącznie sprawami naukowymi. Zasłynął szczególnie badaniami z zakresu biologii rodziny pszczelej - głównym wątkiem jego pracy naukowej, ale nie jedynym. Między innymi zajmował się biologią i systematyką wszolinki pszczelej Braula coeca, gromadząc okazy z różnych krajów i kontynentów. Dla praktyki bezpośrednio opracował oryginalną metodę wychowu matek pszczelich z jaja, opartą na pomysłowym sprzęcie hodowlanym, od sztancy do wycinania dna komórki z jajem do ulika weselnego. Był świetnym pedagogiem, potrafił trudne kwestie wyłożyć przejrzyście i zrozumiale, a przede wszystkim zajmująco, ilustrując nieraz dowcipnymi przykładami, czy to w słowie mówionym czy pisanym. Dowodem na to jest jego książka o pszczelarstwie Méhek között, świetnie opracowana, pełna swoistych ilustracji, wydana w 1962. Prawie przez 40 lat redagował węgierski miesięcznik pszczelarski Méhészet. Zmarł 3 kwietnia 1986.