Okresy bezpożytkowe

okresy bezpożytkowe, luki w pożytku – dłuższe lub krótsze przerwy w sezonowej ciągłości pożytku, spowodowane jego brakiem, dzięki czemu wyodrębniają się okresy pożytkowe; praktycznie te niedostatki dotykają każdej pasieki, chociaż 68,2% z nich może pochwalić się ciągłością pożytku w tym sensie, że nie ma pełnej dekady bez chociażby niewielkiego dopływu wziątku do ula, co jednak w miarę upływu sezonu nie niweluje układu: pożytek towarowy – niedobór pożytku – pożytek towarowy; w pozostałych pasiekach występują natomiast okresy całkowitego braku pożytku w pełni sezonu, zwykle jeden lub dwa, najczęściej trwające 10-20 dni (25,5% pasiek), trafiają się jednak i dłuższe luki, trwające w sumie od 3 do 7 dekad (4,74% pasiek), przede wszystkim w sezonie pożytkowym przedłużającym się na przykład do 90-120 dni (26,9% pasiek); wyodrębniają się wtedy wyraźnie dwa, trzy lub cztery okresy pożytkowe; takie układy pożytkowe występują dość często na Południowym Podlasiu, Wyżynie Lubelskiej, Podkarpaciu i w Małopolsce (więcej niż połowa obserwacji), natomiast na Północnym Podlasiu, Kujawach, Dolnym Śląsku, Ziemi Lubuskiej, Środkowym Pomorzu i w Górach Świętokrzyskich jest ich stosunkowo niewiele (mniej niż 25% obserwacji); takie rozczłonkowanie pożytków w sezonie osłabia zdolności produkcyjne pasieki, sprzyja bowiem spadkowi czerwienia matek i występowaniu rójki.