Ludwig Huber
m (Huber Ludwig przeniesiono do Ludwig Huber) |
m |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | '''Huber Ludwig''' (1814-1887) - nauczyciel, poza pracą zawodową hodowca pszczół i popularyzator wiedzy pszczelarskiej teoretycznej i praktycznej, współzałożyciel i przewodniczący badeńskiego związku pszczelarzy. Urodził się w Kippenheimweiler (Niemcy), od 1832 podjął pracę zawodową, w 1838 osiadł na stałe w Niderschopfheim, gdzie założył pasiekę. Zaprowadził [[ule Dzierżona]], później przyjął ramkę Berlepscha dochodząc do rozwiązań konstrukcyjnych, które stały się pierwowzorem [[ul | + | '''Huber Ludwig''' (1814-1887) - nauczyciel, poza pracą zawodową hodowca pszczół i popularyzator wiedzy pszczelarskiej teoretycznej i praktycznej, współzałożyciel i przewodniczący badeńskiego związku pszczelarzy. Urodził się w Kippenheimweiler (Niemcy), od 1832 podjął pracę zawodową, w 1838 osiadł na stałe w Niderschopfheim, gdzie założył pasiekę. Zaprowadził [[ule Dzierżona]], później przyjął ramkę Berlepscha dochodząc do rozwiązań konstrukcyjnych, które stały się pierwowzorem [[ul związkowy badeński|ula badeńskiego związkowego]]. Zapoczątkował i upowszechniał pasiecznictwo wędrowne. W 1857 wydał książkę ''Die nene nützliste Bienenzucht oder der Dzierzonstock'', która jeszcze za życia autora osiągnęła 10 wydań, później przerobiona przez jego syna i wnuka doczekała się 16 wydania w 1919 (w 1951 ostatnie 18 wydanie gruntownie zmienione). |
{{DEFAULTSORT:HuberLudwig}} | {{DEFAULTSORT:HuberLudwig}} | ||
[[Category:Pszczelarze zagraniczni]] | [[Category:Pszczelarze zagraniczni]] | ||
Aktualna wersja na dzień 14:21, 5 gru 2012
Huber Ludwig (1814-1887) - nauczyciel, poza pracą zawodową hodowca pszczół i popularyzator wiedzy pszczelarskiej teoretycznej i praktycznej, współzałożyciel i przewodniczący badeńskiego związku pszczelarzy. Urodził się w Kippenheimweiler (Niemcy), od 1832 podjął pracę zawodową, w 1838 osiadł na stałe w Niderschopfheim, gdzie założył pasiekę. Zaprowadził ule Dzierżona, później przyjął ramkę Berlepscha dochodząc do rozwiązań konstrukcyjnych, które stały się pierwowzorem ula badeńskiego związkowego. Zapoczątkował i upowszechniał pasiecznictwo wędrowne. W 1857 wydał książkę Die nene nützliste Bienenzucht oder der Dzierzonstock, która jeszcze za życia autora osiągnęła 10 wydań, później przerobiona przez jego syna i wnuka doczekała się 16 wydania w 1919 (w 1951 ostatnie 18 wydanie gruntownie zmienione).
