Linia Dobra B-52
m |
|||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
Kubok J. (1959): Opis cech standartowych pszczół ,,Dobra B-52". ''Pszczelarstwo'' 10(11):314. [{{SERVER}}/archive/pub/pszczelarstwo/pszczelarstwo10-11_314.pdf PDF] | Kubok J. (1959): Opis cech standartowych pszczół ,,Dobra B-52". ''Pszczelarstwo'' 10(11):314. [{{SERVER}}/archive/pub/pszczelarstwo/pszczelarstwo10-11_314.pdf PDF] | ||
| − | + | {{DEFAULTSORT:linia DobraB52}} | |
[[Category:Systematyka i hodowla pszczoły]] | [[Category:Systematyka i hodowla pszczoły]] | ||
| − | + | [[Category:Linie hodowlane pszczoły w Polsce|DobraB52 linia]] | |
Wersja z 00:34, 11 gru 2012
linia Dobra B-52 - linia zaliczana do pszczoły kraińskiej, wywodzi się od matki pnia ojcowskiego linii Dobra, który w 1948 został wystawiony na trutowisku Brenna-Kotarz (Śląsk Cieszyński) [1] przez pasiekę hodowlaną w Rabie Wyżnej; skonsolidowana w 1952 przez J.Kuboka w Kozakowicach Górnych, dotrwała do początku lat sześćdziesiątych, gdy na jej podłożu powstała linia Beskidka; charakterystyka: pszczoły jednolicie ciemno ubarwione, o owłosieniu krótkim koloru popielato szarego i o rąbkach filcowych szerokich; są łagodne, dobrze trzymają się plastrów, poszywają miód na sucho; początek czerwienia wczesny, po sezonie zakończenie również stosunkowo wczesne, rozwój rodzin dość dynamiczny, cecha rojliwości silnie zredukowana, a w przeciwdziałaniu jej dobrze służą proste zabiegi z zakresu gospodarki pasiecznej; silnie jest wyrażone przystosowanie do dobrego wykorzystania wczesnych i krótkotrwałych pożytków nektarowych, także zadawalająco pracują na pożytkach spadziowych oraz chętnie oblatują koniczynę czerwoną.
Przypisy
Źródła
Kubok J. (1959): Opis cech standartowych pszczół ,,Dobra B-52". Pszczelarstwo 10(11):314. PDF
