Leonard Weber
m |
m (→Źródła) |
||
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | '''Leonard Weber''' (1889-1975) wielki pragmatyk i nowator, wszechstronny w zainteresowaniach i działaniu, realizujący się w środowisku pszczelarskim. | + | [[Image:Leonard Weber.jpg|thumb|right|155px|Leonard Weber]] |
| + | |||
| + | '''Leonard Weber''' (1889-1975) - wielki pragmatyk i nowator, wszechstronny w zainteresowaniach i działaniu, realizujący się w środowisku pszczelarskim. | ||
== Biografia == | == Biografia == | ||
Urodził się w Oleśnicy pod Dąbrową, szkołę średnią ukończył w Krakowie, w 1911 podjął studia architektoniczne we Włoszech. W 1916 jako żołnierz armii c.k. stacjonował w Samborze, gdzie kierował ekipą techniczną inspekcji grobów wojennych. Mając przygotowanie pszczelarskie wyniesione z domu rodzinnego, założył tu pasiekę, która stała się zaczątkiem rozbudowanego w przyszłości do niebagatelnych rozmiarów gospodarstwa pasiecznego: Jaremcze w Karpatach - 1000 pni, pod Tarnopolem - 100 pni oraz w okolicach Lwowa, gdzie w 1918 otrzymał posadę w Państwowych Zakładach Obróbki Drewna na Personówce, które później wyrabiały także ule i sprzęt pasieczny. Zaangażował się w pracę na rzecz pszczelarstwa, na polu dydaktycznym, naukowym i społecznym. Prowadził zajęcia na Wydziale Rolnym Politechniki Lwowskiej w Dublanach (1924-26), w Akademii Medyczno-Weterynaryjnej (od 1924) i w żeńskiej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Snopkowie (od 1923). Okupacja 1939-40 przerwała tę jego działalność w Małopolsce, po wojnie osiedlił się na Dolnym Śląsku, gdzie zorganizował Technikum Pszczelarskie w Byczeniu, któremu dyrektorował wiele lat, podziwiany przez młodzież. Był autorem wielu podręczników i książek pszczelarskich, a także artykułów, przede wszystkim w lwowskim ''Bartniku Postępowym'', którego został redaktorem od 1920. Czynnie uczestniczył w życiu organizacji pszczelarskich, odbywał pszczelarskie podróże zagraniczne (Włochy, Francja, Szwajcaria, Niemcy). Nowatorski i rzutki w swoich poczynaniach, wprowadził i popularyzował amerykańskie rozwiązania kwestii ulowych, wynikiem czego były m.in. konstrukcje [[ul związkowy lwowski|ula związkowego lwowskiego]] i [[ul składany Webera|ula składanego Webera]]. Zmarł 16 września 1975 we Wrocławiu. | Urodził się w Oleśnicy pod Dąbrową, szkołę średnią ukończył w Krakowie, w 1911 podjął studia architektoniczne we Włoszech. W 1916 jako żołnierz armii c.k. stacjonował w Samborze, gdzie kierował ekipą techniczną inspekcji grobów wojennych. Mając przygotowanie pszczelarskie wyniesione z domu rodzinnego, założył tu pasiekę, która stała się zaczątkiem rozbudowanego w przyszłości do niebagatelnych rozmiarów gospodarstwa pasiecznego: Jaremcze w Karpatach - 1000 pni, pod Tarnopolem - 100 pni oraz w okolicach Lwowa, gdzie w 1918 otrzymał posadę w Państwowych Zakładach Obróbki Drewna na Personówce, które później wyrabiały także ule i sprzęt pasieczny. Zaangażował się w pracę na rzecz pszczelarstwa, na polu dydaktycznym, naukowym i społecznym. Prowadził zajęcia na Wydziale Rolnym Politechniki Lwowskiej w Dublanach (1924-26), w Akademii Medyczno-Weterynaryjnej (od 1924) i w żeńskiej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Snopkowie (od 1923). Okupacja 1939-40 przerwała tę jego działalność w Małopolsce, po wojnie osiedlił się na Dolnym Śląsku, gdzie zorganizował Technikum Pszczelarskie w Byczeniu, któremu dyrektorował wiele lat, podziwiany przez młodzież. Był autorem wielu podręczników i książek pszczelarskich, a także artykułów, przede wszystkim w lwowskim ''Bartniku Postępowym'', którego został redaktorem od 1920. Czynnie uczestniczył w życiu organizacji pszczelarskich, odbywał pszczelarskie podróże zagraniczne (Włochy, Francja, Szwajcaria, Niemcy). Nowatorski i rzutki w swoich poczynaniach, wprowadził i popularyzował amerykańskie rozwiązania kwestii ulowych, wynikiem czego były m.in. konstrukcje [[ul związkowy lwowski|ula związkowego lwowskiego]] i [[ul składany Webera|ula składanego Webera]]. Zmarł 16 września 1975 we Wrocławiu. | ||
| + | |||
| + | == Źródła == | ||
| + | * Karłowicz L. (1986): W dziesiątą rocznicę śmierci Leonarda Webera. ''Pszczelarstwo'' 37(4):17. [{{SERVER}}/archive/pub/pszczelarstwo/pszczelarstwo37-4_17.pdf PDF] | ||
| + | * Niemczuk R. (1975): Mój Profesor. ''Pszczelarstwo'' 26(12):19. [{{SERVER}}/archive/pub/pszczelarstwo/pszczelarstwo26-12_19.pdf PDF] | ||
| + | * Weber L. (1936): Moje uwagi na temat wspomnień pszczelarskich. ''Bartnik Postępowy'' 58(7-8):211-215. [{{SERVER}}/archive/pub/bartpost/bartpost58-7-8_211-216.pdf PDF] | ||
| + | * Weber L. (1963): Z moich wspomnień pszczelarskich. ''Pszczelarstwo'' 14(12):18. [{{SERVER}}/archive/pub/pszczelarstwo/pszczelarstwo14-12_18.pdf PDF] | ||
[[Category:Pszczelarze polscy]] | [[Category:Pszczelarze polscy]] | ||
{{DEFAULTSORT:Weber Leonard}} | {{DEFAULTSORT:Weber Leonard}} | ||
Aktualna wersja na dzień 20:21, 8 lis 2014
Leonard Weber (1889-1975) - wielki pragmatyk i nowator, wszechstronny w zainteresowaniach i działaniu, realizujący się w środowisku pszczelarskim.
Biografia
Urodził się w Oleśnicy pod Dąbrową, szkołę średnią ukończył w Krakowie, w 1911 podjął studia architektoniczne we Włoszech. W 1916 jako żołnierz armii c.k. stacjonował w Samborze, gdzie kierował ekipą techniczną inspekcji grobów wojennych. Mając przygotowanie pszczelarskie wyniesione z domu rodzinnego, założył tu pasiekę, która stała się zaczątkiem rozbudowanego w przyszłości do niebagatelnych rozmiarów gospodarstwa pasiecznego: Jaremcze w Karpatach - 1000 pni, pod Tarnopolem - 100 pni oraz w okolicach Lwowa, gdzie w 1918 otrzymał posadę w Państwowych Zakładach Obróbki Drewna na Personówce, które później wyrabiały także ule i sprzęt pasieczny. Zaangażował się w pracę na rzecz pszczelarstwa, na polu dydaktycznym, naukowym i społecznym. Prowadził zajęcia na Wydziale Rolnym Politechniki Lwowskiej w Dublanach (1924-26), w Akademii Medyczno-Weterynaryjnej (od 1924) i w żeńskiej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Snopkowie (od 1923). Okupacja 1939-40 przerwała tę jego działalność w Małopolsce, po wojnie osiedlił się na Dolnym Śląsku, gdzie zorganizował Technikum Pszczelarskie w Byczeniu, któremu dyrektorował wiele lat, podziwiany przez młodzież. Był autorem wielu podręczników i książek pszczelarskich, a także artykułów, przede wszystkim w lwowskim Bartniku Postępowym, którego został redaktorem od 1920. Czynnie uczestniczył w życiu organizacji pszczelarskich, odbywał pszczelarskie podróże zagraniczne (Włochy, Francja, Szwajcaria, Niemcy). Nowatorski i rzutki w swoich poczynaniach, wprowadził i popularyzował amerykańskie rozwiązania kwestii ulowych, wynikiem czego były m.in. konstrukcje ula związkowego lwowskiego i ula składanego Webera. Zmarł 16 września 1975 we Wrocławiu.
Źródła
- Karłowicz L. (1986): W dziesiątą rocznicę śmierci Leonarda Webera. Pszczelarstwo 37(4):17. PDF
- Niemczuk R. (1975): Mój Profesor. Pszczelarstwo 26(12):19. PDF
- Weber L. (1936): Moje uwagi na temat wspomnień pszczelarskich. Bartnik Postępowy 58(7-8):211-215. PDF
- Weber L. (1963): Z moich wspomnień pszczelarskich. Pszczelarstwo 14(12):18. PDF
