Kószki słomiane

kószki słomiane - ule nierozbieralne z grupy tzw. kószek, wyrabiane ze słomy w dwóch zasadniczych postaciach: stożka (dzwonu) i walcowatych. Właściwe ludom germańskim (Europa środkowa i północna), rozpowszechniane przede wszystkim na terenach zamieszkałych przez Słowian w środkowej Europie w strefie bartnictwa leśnego i uli kłodowych, na ziemiach polskich przyjęły się w Wielkopolsce, na Pomorzu i Mazurach oraz sporadycznie w byłej Kongresówce (koloniści niemieccy). Znane są u nas kószki czubatki i kószki Kanitza, obejmowane wspólną nazwą jako kószki wielkopolskie.