Kószki afrykańskie

kószki afrykańskie - używane w Afryce nierozbieralne ule szyte ze słomy w formie ściętego stożka lub zwężającej się po obu stronach beczułki, o średnicy 35-50 cm i wysokości 40-60 cm. Obydwa szczyty są zakończone na płasko lub jeden z nich jest kopulasty albo stożkowaty, a drugi zamykany płaskim wieczkiem, często zachodzącym stożkowato na kószkę; wylot znajduje się najczęściej pośrodku wieczka. Tak przygotowane kószki są zawieszane pod gałęziami rozrosłych drzew, zawsze w pozycji leżącej, wylotkiem skierowanym skośnie ku dołowi. Zasiedlane są samorzutnie przez wędrujące roje pszczele w grudniu-styczniu, już po miesiącu jest w nich zwykle sporo miodu, ale że zapasów ciągle przybywa, to miodobranie, które się wiąże ze zniszczeniem gniazda, pszczelarze urządzają w marcu-maju przed nastaniem pory monsunów, kiedy to ubywa zapasów w ulu, a miód staje się wodnisty.