Kószki afrykańskie
(Utworzył nową stronę „'''kószki afrykańskie''' - używane w Afryce nierozbieralne ule szyte ze słomy w formie ściętego stożka lub zwężającej się po obu stronach beczułki, o średn...”) |
m |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''kószki afrykańskie''' - używane w Afryce nierozbieralne ule szyte ze słomy w formie ściętego stożka lub zwężającej się po obu stronach beczułki, o średnicy 35-50 cm i wysokości 40-60 cm. Obydwa szczyty są zakończone na płasko lub jeden z nich jest kopulasty albo stożkowaty, a drugi zamykany płaskim wieczkiem, często zachodzącym stożkowato na kószkę; wylot znajduje się najczęściej pośrodku wieczka. Tak przygotowane kószki są zawieszane pod gałęziami rozrosłych drzew, zawsze w pozycji leżącej, wylotkiem skierowanym skośnie ku dołowi. Zasiedlane są samorzutnie przez wędrujące roje pszczele w grudniu-styczniu, już po miesiącu jest w nich zwykle sporo miodu, ale że zapasów ciągle przybywa, to miodobranie, które się wiąże ze zniszczeniem gniazda, pszczelarze urządzają w marcu-maju przed nastaniem pory monsunów, kiedy to ubywa zapasów w ulu, a miód staje się wodnisty. | '''kószki afrykańskie''' - używane w Afryce nierozbieralne ule szyte ze słomy w formie ściętego stożka lub zwężającej się po obu stronach beczułki, o średnicy 35-50 cm i wysokości 40-60 cm. Obydwa szczyty są zakończone na płasko lub jeden z nich jest kopulasty albo stożkowaty, a drugi zamykany płaskim wieczkiem, często zachodzącym stożkowato na kószkę; wylot znajduje się najczęściej pośrodku wieczka. Tak przygotowane kószki są zawieszane pod gałęziami rozrosłych drzew, zawsze w pozycji leżącej, wylotkiem skierowanym skośnie ku dołowi. Zasiedlane są samorzutnie przez wędrujące roje pszczele w grudniu-styczniu, już po miesiącu jest w nich zwykle sporo miodu, ale że zapasów ciągle przybywa, to miodobranie, które się wiąże ze zniszczeniem gniazda, pszczelarze urządzają w marcu-maju przed nastaniem pory monsunów, kiedy to ubywa zapasów w ulu, a miód staje się wodnisty. | ||
| − | {{DEFAULTSORT: | + | {{DEFAULTSORT:koszkiafrykanskie}} |
[[Category:Mieszkania pszczoły]] | [[Category:Mieszkania pszczoły]] | ||
| − | [[Category:Konstrukcje uli| | + | [[Category:Konstrukcje uli|koszkiafrykanskie]] |
Aktualna wersja na dzień 12:11, 15 gru 2012
kószki afrykańskie - używane w Afryce nierozbieralne ule szyte ze słomy w formie ściętego stożka lub zwężającej się po obu stronach beczułki, o średnicy 35-50 cm i wysokości 40-60 cm. Obydwa szczyty są zakończone na płasko lub jeden z nich jest kopulasty albo stożkowaty, a drugi zamykany płaskim wieczkiem, często zachodzącym stożkowato na kószkę; wylot znajduje się najczęściej pośrodku wieczka. Tak przygotowane kószki są zawieszane pod gałęziami rozrosłych drzew, zawsze w pozycji leżącej, wylotkiem skierowanym skośnie ku dołowi. Zasiedlane są samorzutnie przez wędrujące roje pszczele w grudniu-styczniu, już po miesiącu jest w nich zwykle sporo miodu, ale że zapasów ciągle przybywa, to miodobranie, które się wiąże ze zniszczeniem gniazda, pszczelarze urządzają w marcu-maju przed nastaniem pory monsunów, kiedy to ubywa zapasów w ulu, a miód staje się wodnisty.
