Jan Wiatr
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Image:Jan Wiatr.jpg|thumb|right|150px|Jan Wiatr]] | [[Image:Jan Wiatr.jpg|thumb|right|150px|Jan Wiatr]] | ||
| − | '''Jan Wiatr''' (1908-1992) – pasiecznik, hodowca matek pszczelich. Urodził się w 1908 w Nietrzanowie k. Środy Wlkp. w rodzinie robotniczej. Pszczelarstwem zajął się dla zarobku. Bogaci pszczelarze chętnie wynajmowali do pracy przy pszczołach robotników, a wśród nich także i jego. Wkrótce jednak zajął się własnymi pszczołami, wydzierżawił ziemię i założył ogród a w nim pasiekę. W 1928 został przyjęty do Koła Pszczelarzy w Poznaniu, ale pszczelarzem z prawdziwego zdarzenia został po śmierci znajomego leśniczego – Stanisława Zielińskiego - gdy wdowa po nim pasiekę w części sprzedała, a w części wydzierżawiła, jej kontraktorem był J.W. wraz z bratem Władysławem. Z [[Józef Szymankiewicz|Józefem Szymankiewiczem]] założył w 1932 w Mosinie Koło Pszczelarzy. Wielkopolski Związek Pszczelarzy upoważnił ich do lustracji pasiek należących co członków Związku. Pszczołami zajmował się przez całą okupację niemiecką, a po wojnie nawiązał współpracę z Ośrodkiem Postępu Rolniczego w Sielinku. Zdecydował się na hodowlę zarodową pszczół. Zdał też egzamin mistrzowski. Wyhodował nową linię pszczół, która otrzymała nazwę [[linia Szara L-2|Szara L-2]], ciemna, łagodna, miododajna. Odwiedzali go specjaliści z całej Polski, pracownicy placówek naukowych i Stacji Hodowlanych. Szczególne powiązania łączyły go z Oddziałem Pszczelnictwa Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Puławach, dla którego prowadził przez wiele lat obserwacje fenologiczne, także ocenę wagową pożytków pszczelich. Oprócz hodowli zarodowej zajmował się reprodukcją matek pszczelich. W 1962 wyprowadził się z Mosiny do Ostrowa Wlkp., gdzie powiększył swoja pasiekę do około 60 pni. Dostarczał rocznie 200-250 matek klasy reprodukcyjnej. Ciekawi jego doświadczeń chętnie go odwiedzali okoliczni pszczelarze: z Kępna, Jarocina, Kalisza i Poznania oraz z zagranicy. Po śmierci żony w 1991 wrócił do Mosiny. Otrzymał wiele wyróżnień związkowych, w tym Złoty Medal ks. dr Jana Dzierżona. Zmarł 12 września 1992. | + | '''Jan Wiatr''' (1908-1992) – pasiecznik, hodowca matek pszczelich. Urodził się w 1908 w Nietrzanowie k. Środy Wlkp. w rodzinie robotniczej. Pszczelarstwem zajął się dla zarobku. Bogaci pszczelarze chętnie wynajmowali do pracy przy pszczołach robotników, a wśród nich także i jego. Wkrótce jednak zajął się własnymi pszczołami, wydzierżawił ziemię i założył ogród a w nim pasiekę. W 1928 został przyjęty do Koła Pszczelarzy w Poznaniu, ale pszczelarzem z prawdziwego zdarzenia został po śmierci znajomego leśniczego – Stanisława Zielińskiego - gdy wdowa po nim pasiekę w części sprzedała, a w części wydzierżawiła, jej kontraktorem był J.W. wraz z bratem Władysławem. Z [[Józef Szymankiewicz|Józefem Szymankiewiczem]] założył w 1932 w Mosinie Koło Pszczelarzy. Wielkopolski Związek Pszczelarzy upoważnił ich do lustracji pasiek należących co członków Związku. Pszczołami zajmował się przez całą okupację niemiecką, a po wojnie nawiązał współpracę z Ośrodkiem Postępu Rolniczego w Sielinku. Zdecydował się na hodowlę zarodową pszczół. Zdał też egzamin mistrzowski. Wyhodował nową linię pszczół, która otrzymała nazwę [[linia Szara L-2|Szara L-2]], ciemna, łagodna, miododajna. Odwiedzali go specjaliści z całej Polski, pracownicy placówek naukowych i Stacji Hodowlanych. Szczególne powiązania łączyły go z Oddziałem Pszczelnictwa Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Puławach, dla którego prowadził przez wiele lat obserwacje fenologiczne, także ocenę wagową pożytków pszczelich. Oprócz hodowli zarodowej zajmował się reprodukcją matek pszczelich. W 1962 wyprowadził się z Mosiny do Ostrowa Wlkp., gdzie powiększył swoja pasiekę do około 60 pni. Dostarczał rocznie 200-250 matek klasy reprodukcyjnej. W latach 70. skonstruował oryginalną odmianę ula wielkopolskiego (por. [[ul płaszczowy wielkopolski Wiatra]]). Ciekawi jego doświadczeń chętnie go odwiedzali okoliczni pszczelarze: z Kępna, Jarocina, Kalisza i Poznania oraz z zagranicy. Po śmierci żony w 1991 wrócił do Mosiny. Otrzymał wiele wyróżnień związkowych, w tym Złoty Medal ks. dr Jana Dzierżona. Zmarł 12 września 1992. |
== Źródła == | == Źródła == | ||
Aktualna wersja na dzień 16:34, 7 lis 2015
Jan Wiatr (1908-1992) – pasiecznik, hodowca matek pszczelich. Urodził się w 1908 w Nietrzanowie k. Środy Wlkp. w rodzinie robotniczej. Pszczelarstwem zajął się dla zarobku. Bogaci pszczelarze chętnie wynajmowali do pracy przy pszczołach robotników, a wśród nich także i jego. Wkrótce jednak zajął się własnymi pszczołami, wydzierżawił ziemię i założył ogród a w nim pasiekę. W 1928 został przyjęty do Koła Pszczelarzy w Poznaniu, ale pszczelarzem z prawdziwego zdarzenia został po śmierci znajomego leśniczego – Stanisława Zielińskiego - gdy wdowa po nim pasiekę w części sprzedała, a w części wydzierżawiła, jej kontraktorem był J.W. wraz z bratem Władysławem. Z Józefem Szymankiewiczem założył w 1932 w Mosinie Koło Pszczelarzy. Wielkopolski Związek Pszczelarzy upoważnił ich do lustracji pasiek należących co członków Związku. Pszczołami zajmował się przez całą okupację niemiecką, a po wojnie nawiązał współpracę z Ośrodkiem Postępu Rolniczego w Sielinku. Zdecydował się na hodowlę zarodową pszczół. Zdał też egzamin mistrzowski. Wyhodował nową linię pszczół, która otrzymała nazwę Szara L-2, ciemna, łagodna, miododajna. Odwiedzali go specjaliści z całej Polski, pracownicy placówek naukowych i Stacji Hodowlanych. Szczególne powiązania łączyły go z Oddziałem Pszczelnictwa Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Puławach, dla którego prowadził przez wiele lat obserwacje fenologiczne, także ocenę wagową pożytków pszczelich. Oprócz hodowli zarodowej zajmował się reprodukcją matek pszczelich. W 1962 wyprowadził się z Mosiny do Ostrowa Wlkp., gdzie powiększył swoja pasiekę do około 60 pni. Dostarczał rocznie 200-250 matek klasy reprodukcyjnej. W latach 70. skonstruował oryginalną odmianę ula wielkopolskiego (por. ul płaszczowy wielkopolski Wiatra). Ciekawi jego doświadczeń chętnie go odwiedzali okoliczni pszczelarze: z Kępna, Jarocina, Kalisza i Poznania oraz z zagranicy. Po śmierci żony w 1991 wrócił do Mosiny. Otrzymał wiele wyróżnień związkowych, w tym Złoty Medal ks. dr Jana Dzierżona. Zmarł 12 września 1992.
Źródła
Zarząd Koła Pszczelarzy w Mosinie. Rubryka: Odeszli od nas. Pszczelarz Polski 1993(1), s. 30. PDF
