Józef Myśliwiec
(Utworzył nową stronę „Józef Myśliwiec '''Józef Myśliwiec''' (1918-1965) – z zawodu stolarz, działacz związków pszczelarskich. Urod...”) |
m |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Image:Józef Myśliwiec.jpg|thumb|right|150px|Józef Myśliwiec]] | [[Image:Józef Myśliwiec.jpg|thumb|right|150px|Józef Myśliwiec]] | ||
− | '''Józef Myśliwiec''' (1918-1965) – z zawodu stolarz, działacz związków pszczelarskich. Urodził się w | + | '''Józef Myśliwiec''' (1918-1965) – z zawodu stolarz, działacz związków pszczelarskich. Urodził się w 1918 w Sobniowie, powiat Jasło. Ukończył szkołę podstawową w Jaśle, a następnie Państwową Szkołę Przemysłu Drzewnego w Zakopanem – dwa kierunki: rzeźby i stolarstwa. Od 1938 pracował już tylko w zawodzie stolarza, rzeźbiarstwem się nie parając. W 1945 wyjechał z rodziną na Ziemie Zachodnie, i zamieszkał w Witnicy, powiat Gorzów Wielkopolski, gdzie założył warsztat stolarski i pasiekę, która w 1954 liczyła 50 rodzin pszczelich, w dadanach, ustawionych w ogródku przy własnym domu. Z pszczelarstwem obeznany był od młodości, ucząc się doglądu pszczół w pasiece ojca. Pszczelarzem był aktywnym: prowadził wędrówki, sprzedawał roje. Po reaktywowaniu w 1956 związków pszczelarskich współorganizował Wojewódzki Związek Pszczelarski w Zielonej Górze, od 1959 nieprzerwanie był jego prezesem, w ostatnich zaś latach życia również – wiceprezesem Zarządu Polskiego Związku Pszczelarskiego. Był oddanym społecznikiem, często wspomagał Związek materialnie. Zginął w katastrofie samochodowej 7 października 1965. |
== Źródła == | == Źródła == |
Wersja z 11:53, 18 sty 2014
Józef Myśliwiec (1918-1965) – z zawodu stolarz, działacz związków pszczelarskich. Urodził się w 1918 w Sobniowie, powiat Jasło. Ukończył szkołę podstawową w Jaśle, a następnie Państwową Szkołę Przemysłu Drzewnego w Zakopanem – dwa kierunki: rzeźby i stolarstwa. Od 1938 pracował już tylko w zawodzie stolarza, rzeźbiarstwem się nie parając. W 1945 wyjechał z rodziną na Ziemie Zachodnie, i zamieszkał w Witnicy, powiat Gorzów Wielkopolski, gdzie założył warsztat stolarski i pasiekę, która w 1954 liczyła 50 rodzin pszczelich, w dadanach, ustawionych w ogródku przy własnym domu. Z pszczelarstwem obeznany był od młodości, ucząc się doglądu pszczół w pasiece ojca. Pszczelarzem był aktywnym: prowadził wędrówki, sprzedawał roje. Po reaktywowaniu w 1956 związków pszczelarskich współorganizował Wojewódzki Związek Pszczelarski w Zielonej Górze, od 1959 nieprzerwanie był jego prezesem, w ostatnich zaś latach życia również – wiceprezesem Zarządu Polskiego Związku Pszczelarskiego. Był oddanym społecznikiem, często wspomagał Związek materialnie. Zginął w katastrofie samochodowej 7 października 1965.
Źródła
- J.S. (1954): Pszczelarstwo Ziemi Lubuskiej. Pszczelarstwo 5(11):26-28. PDF
- Edmund Grudziński 1965): Ponieśliśmy wielką stratę. Pszczelarstwo 16(12):14. PDF