Józef Dzierżon (1843-1876)
Z ApisWiki.PL
(Różnice między wersjami)
m (Józef Dzierżon przeniesiono do Józef Dzierżon (1843-1876)) |
m |
||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
* Erich Schwärzel. Durch sie wurden wir! (XIII). ''Die Biene'' 9/1976, s. 339. | * Erich Schwärzel. Durch sie wurden wir! (XIII). ''Die Biene'' 9/1976, s. 339. | ||
| − | {{DEFAULTSORT:Dzierzon Jozef}} | + | {{DEFAULTSORT:Dzierzon Jozef 1843}} |
[[Category:Pszczelarze polscy]] | [[Category:Pszczelarze polscy]] | ||
Wersja z 15:25, 1 mar 2015
Józef Dzierżon (1843-1876) – pszczelarz, kuzyn ks. Jana Dzierżona. Urodził się we wrześniu 1843 w Łowkowicach jako syn Józefa Dzierżona, stryjecznego brata ks. Jana Dzierżona. We wczesnej młodości pracuje u ks. Dzierżona i uczy się pszczelarstwa. W 1862 w Poczdamie osobiście poznaje A. von Berlepscha, który wyraża dobre zdanie o jego wiedzy pszczelarskiej. Otrzymawszy taką rekomendację rozpoczyna pracę zawodową jako mistrz pszczelarski - prowadzi pasieki w Szczecinie, Słupsku, wreszcie u grafa Pejačević w Ratfali (obecnie przedmieście Osijeku) w Chorwacji, którą to posadę bardzo sobie ceni. Po 1870 wraca do Karłowic i zakłada własną pasiekę. Umiera przedwcześnie, 2 października 1876 w Karłowicach [1].
Przypisy
- ↑ W literaturze, zwłaszcza w źródłach niemieckich, można spotkać pogląd, że ks. Jan Dzierżon planował uczynić J.D. swoim uczniem - spadkobiercą naukowym. Pogląd ten nie znajduje jednak potwierdzenia w relacjach współczesnych J.D. członków rodziny Dzierżonów. W literaturze J.D. bywa też omyłkowo utożsamiany ze swoim ojcem, którego był imiennikiem. Ojciec J.D. Józef Dzierżon (1812 - 1884) okresowo pełnił rolę nieformalnego sekretarza ks. J. Dzierżona, organizując jego działalność wykładową; prowadził również samodzielnie kursy pszczelarskie – głównie na ziemiach etnicznie polskich, a wg niektórych źródeł również na Kaukazie. Z osobą J.D. wiążą się też inne pomyłki, np. Schwärzel (1976) błędnie podaje, iż był on synem Walentego - rodzonego brata ks. Jana Dzierżona (Walenty był ojcem Franciszka Dzierżona). Drzewo genealogiczne rodziny ks. J. Dzierżona źródłowo zbadali Borek i Mazak (1983).
Źródła
- Henryk Borek, Stanisław Mazak. Polskie pamiątki rodu Dzierżonów. Instytut Śląski w Opolu, Opole 1983.
- Erich Schwärzel. Durch sie wurden wir! (XIII). Die Biene 9/1976, s. 339.
