Hodowla zachowawcza pszczoły kaukaskiej
Krajowa produkcja pszczelarska przynajmniej od lat siedemdziesiątych opiera się głównie na wykorzystaniu pszczół mieszańców międzyrasowych. W doborze ras do krzyżowannia ważne miejsce zajmuje pszczoła kaukaska. Łatwość importu matek pszczelich tej rasy z byłego ZSRR sprzyjała temu kierunkowi hodowli, który mógł się realizować praktycznie na szczeblu każdej pasieki produkcyjnej. W latach osiemdziesiątych XX w. wstrzymano import matek rasy kaukaskiej z powodu rozprzestrzeniania się pasożyta Varroa jacobsoni, co groziło załamaniem programu użytkowego wykorzystania mieszańców. Podjęcie zatem kroków w kierunku gromadzenia rezerw genetycznych pszczół tej rasy stało się nieodzowne.
Prace badawcze na ten temat zostały w zasadzie rozpoczęte w połowie lat siedemdziesiątych, od roku 1981 głównie orientowane na pszczołę kaukaską. Chodziło o metody hodowlane i o pszczeli materiał. Dzięki temu przedsięwzięciu już w 1988 roku Oddział Pszczelnictwa ISK mógł przekazać praktyce pierwszą pulę matek pszczelich oraz przepis na reprodukcję populacji pszczoły kaukaskiej. W ten sposób kryzys w wytwarzaniu pszczół mieszańców użytkowych został zażegnany, a środki przeciwdziałania takim sytuacjom w przyszłości - opisano jasno w instrukcji wdrożeniowej Masowa hodowla zachowawcza pszczoły kaukaskiej [1].
