Ewaryst Estkowski
m (→Źródła) |
m |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Image:Ewaryst Estkowski.jpg|thumb|right|150px|Ewaryst Estkowski]] | [[Image:Ewaryst Estkowski.jpg|thumb|right|150px|Ewaryst Estkowski]] | ||
− | '''Ewaryst Estkowski''' (1820- | + | '''Ewaryst Estkowski''' (1820-1856) – pedagog, działacz oświatowy, wydawca czasopism dla nauczycieli, inicjator ruchu pszczelarskiego w Wielkopolsce. Urodził się 26 października 1820 w Drzązgowie koło Kostrzyna. Ukończył seminarium nauczycielskie w Poznaniu. Był nauczycielem wiejskim, potem prywatnym, a od 1847 nauczycielem seminarium nauczycielskiego w Poznaniu. Jako pedagog i wielkopolski działacz oświatowy w 1848 był współzałożycielem pierwszego w Polsce Towarzystwa Pedagogicznego (działało do 1852). Wykorzystał tu w pełni możliwości, gdy w latach 1840-1848 nastąpiło pewne złagodzenie germanizacji, a rząd pruski ogłosił swobodę wydawania czasopism. W 1851 wydał ''Elementarzyk ułożony wedle metody pisania i czytania''. W 1849-1851 wydawał pierwszy polski fachowy miesięcznik pedagogiczny ''Szkoła Polska'', 1850-1855 ''Szkółka dla dzieci'' i ''Szkółka dla młodzieży''. Był on też głównym inicjatorem ruchu pszczelarskiego, jaki w tym czasie powstawał. W wydawanej i redagowanej przez siebie ''Szkole Polskiej'' nawoływał do nauczania pszczelarstwa w seminariach nauczycielskich, a kolegów na wsi do zakładania pasiek. W 1852 powstała w Sierakowie pierwsza organizacja pszczelarska z nauczycielem w zarządzie. W 1853 udał się w podróż do Niemiec i Francji, gdzie poznał wybitnych przedstawicieli polskiej emigracji. W 1854 przeniósł się z Poznania do Ostrowia, gdzie w szkole prywatnej podjął pracę nauczyciela języka polskiego. Położył duże zasługi w krzewieniu oświaty w Wielkopolsce w duchu demokratycznym, jako publicysta teoretyk dydaktyki i pisarz dla ludu. Zmarł 15 sierpnia 1856 w Soden (Niemcy), dokąd udał się dla podreperowania zdrowia. |
== Źródła == | == Źródła == |
Aktualna wersja na dzień 22:09, 5 lut 2014
Ewaryst Estkowski (1820-1856) – pedagog, działacz oświatowy, wydawca czasopism dla nauczycieli, inicjator ruchu pszczelarskiego w Wielkopolsce. Urodził się 26 października 1820 w Drzązgowie koło Kostrzyna. Ukończył seminarium nauczycielskie w Poznaniu. Był nauczycielem wiejskim, potem prywatnym, a od 1847 nauczycielem seminarium nauczycielskiego w Poznaniu. Jako pedagog i wielkopolski działacz oświatowy w 1848 był współzałożycielem pierwszego w Polsce Towarzystwa Pedagogicznego (działało do 1852). Wykorzystał tu w pełni możliwości, gdy w latach 1840-1848 nastąpiło pewne złagodzenie germanizacji, a rząd pruski ogłosił swobodę wydawania czasopism. W 1851 wydał Elementarzyk ułożony wedle metody pisania i czytania. W 1849-1851 wydawał pierwszy polski fachowy miesięcznik pedagogiczny Szkoła Polska, 1850-1855 Szkółka dla dzieci i Szkółka dla młodzieży. Był on też głównym inicjatorem ruchu pszczelarskiego, jaki w tym czasie powstawał. W wydawanej i redagowanej przez siebie Szkole Polskiej nawoływał do nauczania pszczelarstwa w seminariach nauczycielskich, a kolegów na wsi do zakładania pasiek. W 1852 powstała w Sierakowie pierwsza organizacja pszczelarska z nauczycielem w zarządzie. W 1853 udał się w podróż do Niemiec i Francji, gdzie poznał wybitnych przedstawicieli polskiej emigracji. W 1854 przeniósł się z Poznania do Ostrowia, gdzie w szkole prywatnej podjął pracę nauczyciela języka polskiego. Położył duże zasługi w krzewieniu oświaty w Wielkopolsce w duchu demokratycznym, jako publicysta teoretyk dydaktyki i pisarz dla ludu. Zmarł 15 sierpnia 1856 w Soden (Niemcy), dokąd udał się dla podreperowania zdrowia.
Źródła
- Wikipedia: Ewaryst Estkowski
- Lenartowicz Teofil (1859): Ewaryst Estkowski. Tygodnik Ilustrowany II(52), 22(s.s. 10) września, ss. 481-483. (W zasobach elektronicznych Wydziału Polonistyki UW TI 1859(52)).
- Walerowicz Stefan (1981): Z historii wielkopolskiego ruchu pszczelarskiego (część I). Pszczelarstwo 32(6):21 PDF