Aleksander Kozikowski

Z ApisWiki.PL
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
m (Biografia)
(Źródła)
Linia 16: Linia 16:
 
* Kirkor St. (1957): W pierwszą rocznicę śmierci. ''Pszczelarstwo'' 8(7):193. [{{SERVER}}/archive/pub/pszczelarstwo/pszczelarstwo8-7_193.pdf PDF]
 
* Kirkor St. (1957): W pierwszą rocznicę śmierci. ''Pszczelarstwo'' 8(7):193. [{{SERVER}}/archive/pub/pszczelarstwo/pszczelarstwo8-7_193.pdf PDF]
  
 +
* Szajewska-Urbaniec Maria (1994): W ''Słownik Biograficzny Techników Polskich'', zeszyt 4/5, NOT Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych, Warszawa, s. 68.
 +
 +
* Szews Jerzy (2000): ''Słownik biograficzny Ziemi Lubawskiej 1244-2000'', t. I, Regionalny Ośrodek Studiów i Ochrony Środowiska Kulturowego, Lubawa-Toruń, s. 111.
 +
 
{{DEFAULTSORT:Kozikowski Aleksander}}
 
{{DEFAULTSORT:Kozikowski Aleksander}}
 
[[Category:Pszczelarze polscy]]
 
[[Category:Pszczelarze polscy]]

Wersja z 19:34, 10 wrz 2013

Aleksander Kozikowski

Aleksander Kozikowski (1879-1956) – leśnik-entomolog, specjalista w dziedzinie ochrony lasów i chorób pszczół, działacz związków pszczelarskich.

Biografia

Urodził się 2 czerwca 1879 w Fitowie na Pomorzu, w rodzinie Kasjana i Magdaleny z d. Lipowskiej. Szkołę powszechną ukończył w Biskupicach nad Osą, gimnazjum w Brodnicy nad Drwęcą. Do końcowych egzaminów maturalnych nie został dopuszczony, gdyż wykryto jego przynależność do tajnej organizacji Filomatów Pomorskich, za co sądy niemieckie skazały go na karę więzienia, którą odbył w Śremie. W 1902 wstąpił na wyższe studia leśne w Saksonii. Po ukończeniu studiów w 1905 pracował zawodowo w leśnictwie na Pomorzu Zachodnim do 1907, w którym to roku został powołany na profesora Ochrony Lasu Wyższej Szkoły Gospodarskiej we Lwowie. Wykładał tam do roku 1922, poczym został powołany na katedrę Ochrony Lasu Politechniki Lwowskiej w charakterze profesora nadzwyczajnego. Od stycznia 1927 otworzył przy Instytucie Ochrony Lasu Politechniki Lwowskiej stację dla badania chorób pszczelich, pełniącą usługi terenowe, w której bezpłatnie oznaczano choroby i szkodniki w nadsyłanych pocztą próbkach [1]. W 1930 został mianowany profesorem zwyczajnym na tej uczelni, na stanowisku tym pozostał do wybuchu wojny w 1939. Pełnił też funkcję prezesa Ogólnopolskiego Związku Pszczelarzy. W okresie wojennym okupacyjne władze radzieckie mianowały go profesorem Ochrony Lasu Politechniki Lwowskiej. W 1945 w październiku zdecydował się na repatriację i przybył do Poznania, gdzie w 1946 objął Katedrę Ochrony Lasu na Wydziale Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego, a po zorganizowaniu Wyższej Szkoły Rolniczej, także i na tej uczelni. Opublikował około 120 prac i artykułów, m.in. Szkice z podróży po Galicji 1910-1916, Smoliki i korniki 1922, Entomologia lasów 1952. Z jego pszczelarskich prac naukowych szczególnie znaczący dorobek dotyczy chorób pszczół, potwierdzony wydaniem podręcznika Choroby i Szkodniki pszczół w Poznaniu w 1950. Był honorowym przewodniczącym Polskiego Związku Entomologicznego. Zmarł 10 czerwca 1956 w Poznaniu.

Przypisy

  1. Kozikowski A. (1927). Komunikat. Bartnik Postępowy 49(1):34. (Czasopismo dostępne w zasobach Biblioteki Uniwersyteckiej UWM, oai:dlibra.bg.uwm.edu.pl:414. PDF)

Źródła

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia