Albina Beerowa
m |
m |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Albina Beerowa''' (? - 1937) – z domu Kisielewska, pasieczniczka z Leżajska o rozległej wiedzy botanicznej. Prowadziła własną pasiekę w sposób przykładowy i uzyskiwała dobre wyniki. Powszechnie ceniono ja za tą wiedzę, szukano u niej porad i liczono się z jej opinią. Nie stroniła od takich kontaktów, przekazywała wszelkie umiejętności z branży pszczelarskiej, jakie zdołała posiąść. Na zebraniu hodowców w Leżajsku 22 czerwca 1912 na przykład wykonała na własnej prasie kilka arkuszy sztucznej węzy, o czym słuchaczy treściwie pouczyła. W kwestii [[system ula|systemów uli]] nie była fundamentalistką i bez skrępowania publicznego naruszała monopol [[ul słowiański|ula słowiańskiego]]. Na pytanie zadane w 1921 przez czytelnika ''Bartnika Postępowego'', odpowiedziała na łamach tego pisma, iż mając kilkunastoletnią praktykę jako pasieczniczka gospodarowała w ulach różnych systemów, i [[ul Czyńki]] - jest najwięcej miodny i najmniejszej pracy wymaga. Była pierwszą osobą z branży, która pracę konstruktorską [[Onufry Czyńka|Onufrego Czyńki]] nie zlekceważyła, pierwsza wprowadziła te ule do swojej pasieki, czyniła to z umiarem i spokojem. Zmarła 4 marca 1937. | '''Albina Beerowa''' (? - 1937) – z domu Kisielewska, pasieczniczka z Leżajska o rozległej wiedzy botanicznej. Prowadziła własną pasiekę w sposób przykładowy i uzyskiwała dobre wyniki. Powszechnie ceniono ja za tą wiedzę, szukano u niej porad i liczono się z jej opinią. Nie stroniła od takich kontaktów, przekazywała wszelkie umiejętności z branży pszczelarskiej, jakie zdołała posiąść. Na zebraniu hodowców w Leżajsku 22 czerwca 1912 na przykład wykonała na własnej prasie kilka arkuszy sztucznej węzy, o czym słuchaczy treściwie pouczyła. W kwestii [[system ula|systemów uli]] nie była fundamentalistką i bez skrępowania publicznego naruszała monopol [[ul słowiański|ula słowiańskiego]]. Na pytanie zadane w 1921 przez czytelnika ''Bartnika Postępowego'', odpowiedziała na łamach tego pisma, iż mając kilkunastoletnią praktykę jako pasieczniczka gospodarowała w ulach różnych systemów, i [[ul Czyńki]] - jest najwięcej miodny i najmniejszej pracy wymaga. Była pierwszą osobą z branży, która pracę konstruktorską [[Onufry Czyńka|Onufrego Czyńki]] nie zlekceważyła, pierwsza wprowadziła te ule do swojej pasieki, czyniła to z umiarem i spokojem. Zmarła 4 marca 1937. | ||
+ | |||
+ | == Źródła == | ||
+ | * Leon Błoński (1937): Współczesne pszczelnictwo. Artykuł poświęcony śp. Albinie Beerowej. ''Pszczelarz Polski i Ogród'' VIII/XIII(6):161-163. [{{SERVER}}/archive/pub/pszczpoliogrod/pszczpoliogrod1937-6_161-163.pdf PDF] | ||
{{DEFAULTSORT:Beerowa Albina}} | {{DEFAULTSORT:Beerowa Albina}} | ||
[[Category:Pszczelarze polscy]] | [[Category:Pszczelarze polscy]] |
Aktualna wersja na dzień 16:09, 1 wrz 2014
Albina Beerowa (? - 1937) – z domu Kisielewska, pasieczniczka z Leżajska o rozległej wiedzy botanicznej. Prowadziła własną pasiekę w sposób przykładowy i uzyskiwała dobre wyniki. Powszechnie ceniono ja za tą wiedzę, szukano u niej porad i liczono się z jej opinią. Nie stroniła od takich kontaktów, przekazywała wszelkie umiejętności z branży pszczelarskiej, jakie zdołała posiąść. Na zebraniu hodowców w Leżajsku 22 czerwca 1912 na przykład wykonała na własnej prasie kilka arkuszy sztucznej węzy, o czym słuchaczy treściwie pouczyła. W kwestii systemów uli nie była fundamentalistką i bez skrępowania publicznego naruszała monopol ula słowiańskiego. Na pytanie zadane w 1921 przez czytelnika Bartnika Postępowego, odpowiedziała na łamach tego pisma, iż mając kilkunastoletnią praktykę jako pasieczniczka gospodarowała w ulach różnych systemów, i ul Czyńki - jest najwięcej miodny i najmniejszej pracy wymaga. Była pierwszą osobą z branży, która pracę konstruktorską Onufrego Czyńki nie zlekceważyła, pierwsza wprowadziła te ule do swojej pasieki, czyniła to z umiarem i spokojem. Zmarła 4 marca 1937.
Źródła
- Leon Błoński (1937): Współczesne pszczelnictwo. Artykuł poświęcony śp. Albinie Beerowej. Pszczelarz Polski i Ogród VIII/XIII(6):161-163. PDF