Władysław Jeliński
(Utworzył nową stronę „'''Władysław Jeliński''' (1912 – 1997) – rolnik, ułan uczestnik wojny obronnej Polski w 1939, więzień obozów, wieloletni członek związków pszczelarskich. ...”) |
m |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
+ | [[Image:Władysław Jeliński.jpg|thumb|right|150px|Władysław Jeliński]] | ||
+ | |||
'''Władysław Jeliński''' (1912 – 1997) – rolnik, ułan uczestnik wojny obronnej Polski w 1939, więzień obozów, wieloletni członek związków pszczelarskich. W 1936 odbył służbę wojskową w 2 pułku Szwoleżerów Rokitniańskich w Starogardzie Gdańskim. W 1939 został zmobilizowany jako starszy ułan do 26 pułku ułanów w Baranowiczach. Brał udział w walkach o Chełm Lubelski, 22 września dostał się do niewoli niemieckiej w Piaskach Lubelskich. Jako jeniec wojenny przebywał w stalagach: IV B Muhlberg, V C Malschbach i innych; uwolniony w listopadzie 1940 roku. W kwietniu 1942 wstępuje do Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Pomorski”, w lipcu 1944 zostaje aresztowany przez Gestapo i osadzony w więzieniu w Lęborku, skąd trafił do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen. Podczas ewakuacji obozu odbył „marsz śmierci” w kierunki Schwerin, szczęśliwie unikając przy tym śmierci głodowej. Po zakończeniu wojny powrócił na ziemię kaszubską, osiedlił się w Siemirowicach koło Lęborka, później przeprowadził się do Sierakowic. Prowadził gospodarstwo rolne, chował trzodę chlewną, konie - jako były ułan – a także założył pasiekę. Był aktywnym członkiem regionalnego Związku Pszczelarzy, uczestniczył w licznych szkoleniach pszczelarskich, angażował się jako rzeczoznawca chorób pszczelich. Należał do Związku Kombatantów Rzeczy Pospolitej Polskiej, Byłych Więźniów Politycznych. Odznaczony Medalem za udział w Wojnie Obronnej 1939 roku, Krzyżem Oświęcimskim, Złotym Krzyżem Zasługi, medalem fryburskim Za Wasze Cierpienia – Nasza Miłość, odznaką Zasłużony Pracownik Rolnictwa. Zmarł 25 grudnia 1997. Był człowiekiem niezwykle skromnym, cieszył się wielkim szacunkiem wśród ludzi. | '''Władysław Jeliński''' (1912 – 1997) – rolnik, ułan uczestnik wojny obronnej Polski w 1939, więzień obozów, wieloletni członek związków pszczelarskich. W 1936 odbył służbę wojskową w 2 pułku Szwoleżerów Rokitniańskich w Starogardzie Gdańskim. W 1939 został zmobilizowany jako starszy ułan do 26 pułku ułanów w Baranowiczach. Brał udział w walkach o Chełm Lubelski, 22 września dostał się do niewoli niemieckiej w Piaskach Lubelskich. Jako jeniec wojenny przebywał w stalagach: IV B Muhlberg, V C Malschbach i innych; uwolniony w listopadzie 1940 roku. W kwietniu 1942 wstępuje do Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Pomorski”, w lipcu 1944 zostaje aresztowany przez Gestapo i osadzony w więzieniu w Lęborku, skąd trafił do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen. Podczas ewakuacji obozu odbył „marsz śmierci” w kierunki Schwerin, szczęśliwie unikając przy tym śmierci głodowej. Po zakończeniu wojny powrócił na ziemię kaszubską, osiedlił się w Siemirowicach koło Lęborka, później przeprowadził się do Sierakowic. Prowadził gospodarstwo rolne, chował trzodę chlewną, konie - jako były ułan – a także założył pasiekę. Był aktywnym członkiem regionalnego Związku Pszczelarzy, uczestniczył w licznych szkoleniach pszczelarskich, angażował się jako rzeczoznawca chorób pszczelich. Należał do Związku Kombatantów Rzeczy Pospolitej Polskiej, Byłych Więźniów Politycznych. Odznaczony Medalem za udział w Wojnie Obronnej 1939 roku, Krzyżem Oświęcimskim, Złotym Krzyżem Zasługi, medalem fryburskim Za Wasze Cierpienia – Nasza Miłość, odznaką Zasłużony Pracownik Rolnictwa. Zmarł 25 grudnia 1997. Był człowiekiem niezwykle skromnym, cieszył się wielkim szacunkiem wśród ludzi. | ||
Wersja z 19:00, 1 sie 2013
Władysław Jeliński (1912 – 1997) – rolnik, ułan uczestnik wojny obronnej Polski w 1939, więzień obozów, wieloletni członek związków pszczelarskich. W 1936 odbył służbę wojskową w 2 pułku Szwoleżerów Rokitniańskich w Starogardzie Gdańskim. W 1939 został zmobilizowany jako starszy ułan do 26 pułku ułanów w Baranowiczach. Brał udział w walkach o Chełm Lubelski, 22 września dostał się do niewoli niemieckiej w Piaskach Lubelskich. Jako jeniec wojenny przebywał w stalagach: IV B Muhlberg, V C Malschbach i innych; uwolniony w listopadzie 1940 roku. W kwietniu 1942 wstępuje do Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Pomorski”, w lipcu 1944 zostaje aresztowany przez Gestapo i osadzony w więzieniu w Lęborku, skąd trafił do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen. Podczas ewakuacji obozu odbył „marsz śmierci” w kierunki Schwerin, szczęśliwie unikając przy tym śmierci głodowej. Po zakończeniu wojny powrócił na ziemię kaszubską, osiedlił się w Siemirowicach koło Lęborka, później przeprowadził się do Sierakowic. Prowadził gospodarstwo rolne, chował trzodę chlewną, konie - jako były ułan – a także założył pasiekę. Był aktywnym członkiem regionalnego Związku Pszczelarzy, uczestniczył w licznych szkoleniach pszczelarskich, angażował się jako rzeczoznawca chorób pszczelich. Należał do Związku Kombatantów Rzeczy Pospolitej Polskiej, Byłych Więźniów Politycznych. Odznaczony Medalem za udział w Wojnie Obronnej 1939 roku, Krzyżem Oświęcimskim, Złotym Krzyżem Zasługi, medalem fryburskim Za Wasze Cierpienia – Nasza Miłość, odznaką Zasłużony Pracownik Rolnictwa. Zmarł 25 grudnia 1997. Był człowiekiem niezwykle skromnym, cieszył się wielkim szacunkiem wśród ludzi.
Źródła
Marian Michno, Pszczelarz – kombatant. Pszczelarz Polski 1998(3):28. PDF