Zamknięty rejon hodowli pszczoły kampinoskiej

Z ApisWiki.PL
Wersja Wikiadmin (dyskusja | edycje) z dnia 12:52, 5 lut 2013
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

Zamknięty rejon hodowli pszczoły kampinoskiej - zamknięty rejon hodowli utworzony na mocy zarządzenia Prezydenta Miasta Warszawy z 1980 w obrębie Narodowego Parku Kampinoskiego, na około 500 km2 z około 1000-1500 pniami w 100-120 pasiekach (2-3 pnie na 1 km2) utrzymujących pszczołę kampinoską [1] [2] [3].

Zamknięty rejon hodowli pszczoły kampinoskiej (ryc. zaczerpnięta z [4])
Szkic sytuacyjny zamkniętego rejonu hodowli pszczoły kampinoskiej. 1 - obszar wolny od penetracji trutni spoza rejonu, 2 - teren najodpowiedniejszy na miejsce wystawiania matek pszczelich do unasienienia, 3 - zasięg przestrzenny lotów godowych matek pszczelich wystawianych w obrębie trójkąta 2 (ryc. zaczerpnięta z artykułu[4])

Ogólne założenia organizacyjne rejonu hodowli [4]:

(1) matki pszczele mają należeć wyłącznie do czystej pszczoły kampinoskiej (ten warunek nie dotyczy robotnic),

(2) reprodukcja populacji - głównie drogą naturalnego unasieniania (przyjmuje się: odległość lotów godowych matek do 3 km, lotów trutni do 6 km),

(3) prace hodowlane może prowadzić każda pasieka (nawet zalecane),

(4) obowiązuje ewidencja matek pszczelich i kontrolowana ich wymiana,

(5) optymalne napszczelenie: tyle rodzin ile może się wyżywić na tym terenie (łącznie z zapasami zimowymi); w obrębie rejonu wyznaczono granice lokalizacji trutowiska, zapewniającego matkom spotkania z trutniami wyłącznie kampinoskimi, pochodzącymi z różnych pasiek, prawie z obszaru całego rejonu, co sprzyja utrzymaniu zmienności genetycznej na wysokim poziomie.

W organizowaniu pracy hodowlanej przewidziano trzy stopnie:

0 - prymitywny wychów matek mniej lub bardziej kontrolowany oraz pozyskiwanie matek w sposób naturalny przez rojenie się rodzin i cichą wymianę - unasienianie w warunkach pasieki,

I - selekcja materiału matecznego i unasienianie naturalne matek oraz na trutowisku - na tej kategorii matek opiera się głównie reprodukcja populacji chronionej,

II - selekcja strony matecznej i strony ojcowskiej z doborem indywidualnym - unasienianie sztuczne matek; odpowiednio do tych poziomów kształtuje się wartość hodowlana matek i rodzaj ich wykorzystania.

Matki stopnia zerowego służą na potrzeby własne pasiek, z warunkiem, że pochodzą od matek stopnia I lub II, wyjątkowo zerowego, i że zostaną wymienione w ciągu dwóch lat nie pozostawiając po sobie płodnego potomstwa żeńskiego, na przykład matek rojowych czy z cichej wymiany.


Źródła

  1. Gromisz M., Płatek M. (1999): Model matematyczno - morfologiczny pszczoły kampinoskiej. Pszczeln. Zesz. Nauk. 43:7-14. PDF
  2. Tombacher J. (1983): Czy istnieje pszczoła kampinoska ? (część I). Pszczelarstwo 34(9):6. PDF
  3. Ostrowska A. (1983): Historia organizacji zamkniętego rejonu hodowli pszczoły kampinoskiej (część II). Pszczelarstwo 34(10):3. PDF
  4. 4,0 4,1 4,2 Gromisz M. (1983): Założenia hodowli zachowawczej pszczoły kampinoskiej (część III). Pszczelarstwo 34(12):5. PDF
Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia